แสงแดดยามเช้าปลุกให้ร่างเล็กค่อยๆ ขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะรู้สึกแปลกที่หมอนข้างแข็งมากว่าทุกวัน เปลือกตาสีสวยค่อยๆ เปิดขึ้น ก่อนจะตกใจ เมื่อเห็นใบหน้าคมคายอยู่ใกล้แค่ปลายจมูก
เฮือก!
หัวใจดวงน้อยหล่นวูบ เจียร์จำได้ว่าเมื่อคืนเธอดูหนัง แต่ไม่รู้เผลอหลับไปเมื่อไร และไม่รู้ว่าทำไมล่าถึงขึ้นมานอนบนเตียงอย่างนี้ ดวงตากลมหลุบมองสำรวจตัวเองอย่างรวดเร็ว
“โล่งอก”
เสียงถอนหายใจและคำพูดแผ่วเบาของเธอ ปลุกให้เจ้าของท่อนแขนที่กำลังนอนหลับตื่นขึ้นมา หัวใจแกร่งเกือบหยุดเต้น เมื่อลืมตาขึ้นแล้วเจอกับใบหน้าสวยที่อยู่ใกล้ๆ ทำเอาลมหายใจติดขัดไปวูบหนึ่ง
“พี่ พี่เผลอหลับ” ล่ารีบผละตัวออกห่าง แล้วรีบอธิบายต่อ “พี่ตั้งใจจะลงไปนอนข้างล่างจริงๆ นะ แต่ไม่รู้ว่าหลับไปตอนไหน”
“…….”
“ต่อไปนี้พี่จะนั่งดูหนังข้างล่าง”
คนที่ทำตัวไม่ถูกในตอนนี้คงไม่ใช่แค่ร่างเล็ก แต่เป็นล่าที่รีบดีดตัวลุกขึ้นนั่ง จนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่
