ร่างเล็กไม่ได้สะท้านกับแรงของว่ามือใหญ่ที่ฟาดลงบนก้น เธอขยับเอวหมุนวนเบาๆ ให้ช่วงล่างเบียดเสียดกันแนบแน่น
“อ๊า~ แข็งจัง” เสียงหวานเบาหวิว ขณะค่อยๆ เคลื่อนตัวบนหน้าตัก ถึงยังไม่ได้มีการสอดใส่ ทว่าตรงนั้นของเธอกลับปริ่มน้ำจนเยิ้มออกมา
“ดื้อ” ฝ่ามือหนายังบีบขย้ำก้อนกลมอยู่ตลอดเวลา จนแดงเถือกไปหมด
“พี่ล่าไม่ชอบเด็กดื้อหรอคะ” ร่างเล็กช้อนตาขึ้นมอง
“ครับ พี่ไม่ชอบ ถ้าหนูดื้อก็จะโดนทำโทษบ่อยๆ นะ”
“แย่จัง เจียร์เป็นคนประเภทเจ็บไม่จำด้วยสิ”
สมกับฉายาดื้อตาใส ที่เขาเคยเรียก ในช่วงเวลาที่เธอแสดงความต้องการอย่างตรงไปตรงมาแบบนี้ มันยิ่งทำให้ล่ารู้สึกทึ่ง จนแทบละสายตาไม่ได้เลย
“เจียร์”
“ขา~”
เจ้าของตักผ่อนลมหายใจกระเส่าออกมา เขารู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถอดทนต่อคำพูดยั่วอารมณ์ของเธอได้เลยสักครั้ง หัวใจอ่อนไหว สติเลือนรางไปทุกที
“หนูอยากทำตรงนี้หรือในห้อง?”
“เจียร์ทำได้ทุกที่ มุมกระจกตรงนั้นก็ดีน
