ตอนที่8 ชีวิตที่เปลี่ยวเหงา

1116 Words
หลังจากที่ลูกเมียไม่อยู่บ้าน ทวิภพก็กลับมาที่บ้านบ่อยครั้ง เขาไม่คิดหรอกว่าอรสาจะกล้าหอบลูกหนีไปนาน คงจะกลับมาในเร็ววันนี้เป็นแน่ เพราะลูกสาวอยู่ในช่วงโรงเรียนปิดซัมเมอร์พอดี เลยไม่คิดจะต้องไปตามให้เหนื่อย เพราะอรสาโกรธจึงได้ออกจากบ้านไปแบบวันนั้น เขาเองก็พูดจารุนแรงจนบางครั้งก็รู้สึกผิดอยู่ไม่น้อย ยังไงอรสาก็เป็นคู่ชีวิตที่ทนลำบากมากับเขาตั้งแต่เริ่มต้น การมีปากเสียงของสามีภรรยาไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่มันก็เป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นกับทุกคู่ชีวิต ทวิภพเดินไปรอบ ๆ บ้าน บ้านที่แต่ก่อนเคยมีความสุขมาก แต่หลังจากที่เขาเริ่มมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่น ก็ไม่เคยมีความสุขให้ได้เห็นอีกเลย ภรรยาที่น่ารักกลับกลายเป็นนางมารร้ายที่คอยแต่จะจับผิดชีวิตผัว เขาก็ยังไม่คิดว่าตัวเองทำผิดมากมายจนไม่น่าให้อภัย เขาเป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่อาจทนต่อสิ่งยั่วยุรอบกายได้ แต่ทั้งหมดคือเขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับพวกหล่อนเหล่านั้นมากกว่าความสุขทางกายที่ปรนเปรอให้กัน “อ้าวเสี่ยภพ ไม่เห็นหน้าหลายวันเชียว พาลูกพาเมียไปเที่ยวไหนมาครับ” เพื่อนบ้านที่น่ารักถามขึ้นเหมือนหวังดี ทวิภพได้แต่ยิ้มรับอย่างหน้าชื่นอกตรม ภายนอกเหมือนคนที่รักครอบครัวมากอย่างน่าภาคภูมิใจ แต่จะมีสักกี่คนที่รู้ว่าตอนนี้เขากับภรรยากำลังมีปัญหาระหองระแหงกันอยู่ “พักนี้ผมงานยุ่งมากครับพี่พงษ์ พึ่งกลับมาจากต่างจังหวัด เราสองคนไม่ได้มานั่งก๊งเหล้าด้วยกันนานแล้วนะครับ ยังนึกถึงเสมอนะครับพี่” “ผมก็ไม่ค่อยว่างเหมือนกันครับ นี่ก็พึ่งกลับมาจากสิงคโปร์ คิดถึงบรรยากาศวันวานอยู่เช่นกันครับ วันไหนว่างตรงกัน นัดกันสักหน่อยไหมเรา เมียผมก็บ่นถึงน้องอรอยู่เหมือนกันครับ” “เอาสิครับ ๆ ผมยินดีมาก ยังไงพี่พงษ์บอกผ่านอรมาได้เลยนะครับ ผมจะพยายามหาเวลาว่างมาร่วมวงด้วยให้ได้” “เดี๋ยวผมขอตัวออกไปซื้อของก่อนนะเสี่ยภพ ไว้คุยกันใหม่นะครับ โชคดีนะ” ทวิภพพยักหน้ายิ้มส่งให้ พร้อมกับพ่นลมออกปากด้วยความโล่งอกโล่งใจ เขาไม่อยากให้คนในละแวกนี้รับรู้ว่าชีวิตครอบครัวตอนนี้เป็นยังไงบ้าง เพราะถ้าหนึ่งคนรับรู้ ทั่วทั้งหมู่บ้านก็ต้องรู้กันทั้งหมด คนที่อยู่บ้านทุกวันอย่างอรสากับลูก คงได้รู้สึกอึดอัดจนไม่เป็นอันทำอะไรแน่ ตกเย็นของวันเดียวกัน ชีวิตสังสรรค์นอกบ้านของทวิภพก็มีขึ้นอย่างเช่นทุกวัน เขารู้ตัวเองดีว่าตั้งแต่เริ่มมีเงิน มีหน้ามีตาทางสังคม มีเพื่อนฝูงที่มีระดับฐานะขึ้นแล้วตัวเองเปลี่ยนไปมากแค่ไหน แต่มันคือความสุขที่เขาไม่เคยพานพบมานาน เขารู้ว่าตัวเองกำลังหลงระเริงกับความมั่งคั่งของชีวิต แต่การทำงานมาแสนหนักก็ต้องการการผ่อนคลายที่สมฐานะ เขาเป็นคนใจป๋ามากคนหนึ่ง บางคืนต้องหมดเงินค่าเหล้าค่ากินค่าเที่ยวเป็นแสน เพื่อนฝูงไม่ต้องควักสักบาทเดี๋ยวป๋าภพจัดให้เอง ค่ำคืนนี้ก็เช่นเดียวกัน ผับหรูร้านดังเจ้าประจำที่เขากับกลุ่มเพื่อนเลือกมาเที่ยวกันอาทิตย์ละสี่ครั้ง แต่ละคนต่างพกสาวสวยติดกายมาด้วย นั่งเคล้าคลอเคลียกันอย่างมีความสุขกับชีวิต จนลืมว่ามีลูกกับเมียรออยู่ที่บ้าน เพราะทั้งกลุ่มต่างเป็นคนที่มีพันธะด้วยกันทั้งนั้น ไม่มีหนุ่มโสดเลยแม้แต่คนเดียว “เสี่ยภพ เลิกเจ้าชู้เป็นของขวัญปีใหม่ให้เมียที่บ้านหน่อยสิครับ ฮ่า ๆ ๆ” ชัยวัฒน์หนุ่มใหญ่เจ้าของร้านกระจกอะลูมิเนียมที่ทวิภพต้องติดต่อซื้อขายด้วยแซวขึ้นอย่างสนิทสนม เพราะตั้งแต่ทวิภพทำธุรกิจรับสร้างบ้าน บริษัทเขาก็ใช้บริการร้านชัยวัฒน์จนเกิดความสนิทสนมเป็นเพื่อนที่รู้ใจกันมานานหลายปี แทบจะเรียกได้ว่าเครดิตดีถึงจะไม่มีเงินก็เอาของมาใช้ก่อนได้ไม่จำกัด “บอกแต่ผม แล้วคุณล่ะชัยวัฒน์ ผมก็มีคุณเป็นไอดอลล่ะครับ” “แต่เมียผมไม่ว่านะ อยู่กันมานานเขาเริ่มจะชินกับนิสัยเสีย ๆ ของผมแล้วล่ะ ไม่เหมือนเสี่ยภพหรอก ได้ข่าวว่าเมียตามอาละวาดทุกคนที่คุณไปยุ่งเลยนี่นาใช่ไหม ฮ่า ๆ ๆ ใหม่ ๆ ก็ตามหึงหวงน่าเบื่อแบบนี้ล่ะ เดี๋ยวอีกหน่อยก็เลิกตามเหมือนเมียที่บ้านผม” นั่นสินะ เพราะอรสาก็เลิกตามเขามาสักพักแล้ว เขาทำอะไรได้สบายใจกว่าเมื่อก่อนนี้มาก แต่นานวันเข้าก็รู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตแบบนี้อยู่เหมือนกัน หรือจะถึงช่วงที่ชีวิตอิ่มตัว เขาเที่ยวพอแล้วเห็นโลกมามากแล้วหรือเปล่านะ “อยู่กับสาว ๆ คุณอย่ามาชวนผมคุยเรื่องเมียที่บ้านสิครับคุณชัยวัฒน์ รู้สึกเหมือนเซ็กซ์จะเสื่อมยังไงชอบกล” “ขอโทษ ๆ ผมไม่คุยเรื่องคนที่บ้านแล้วก็ได้ ชนแก้วครับชนแก้ว มามีความสุขกับของสวย ๆ งาม ๆ แถวนี้กันดีกว่า” เหล้านอกยี่ห้อดังแสนแพง ถูกสาว ๆ รินใส่แก้วให้อย่างเอาอกเอาใจ บรรดาหนุ่มขี้เหงารักสนุกก็สาดเหล้าลงคออย่างลืมปัญหาครอบครัวที่จะตามมา เพราะความสุขตรงหน้าคือสิ่งที่จับต้องได้ และสร้างความหฤหรรษ์ให้ดีกว่าของเก่าและของตายอย่างเมียที่บ้านหลายเท่านัก ทวิภพเองเวลามีสาว ๆ มาอยู่ล้อมรอบกายคอยเอาอกเอาใจอย่างตอนนี้ เขาก็มีความสุขจนลืมหน้าลูกกับเมียที่หอบผ้าหอบผ่อนหนีกลับบ้านไปเช่นกัน ยิ่งน้ำเมาเข้าปากมือไม้และความหยาบกร้านก็ยิ่งปรากฏให้เห็น เขาฟอนเฟ้นร่างสาวสวยที่คอยเอาอกเอาใจ โดยไม่ได้สนใจผู้คนที่นั่งอยู่ตรงนั้นเลยสักนิด เพราะต่างคนต่างรู้นิสัยใจคอกันหมดแล้ว และดูเหมือนว่าแต่ละคนที่อยู่ร่วมวงศีลเสมอกันที่มาคบและบรรจบกันเช่นนี้ได้
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD