ทวิภพเมื่อเห็นว่าภรรยาไม่ยอมพาลูกกลับไปหาจริง ๆ เขาก็ต้องเป็นฝ่ายที่ขับรถตามมาหาถึงอุตรดิตถ์ พ่อตาแม่ยายยังคงต้อนรับขับสู้ดีเหมือนดังเช่นในวันเก่าก่อน ไม่ได้รังเกียจเขาเหมือนกับเมียรัก ที่ตั้งแต่มาถึงอรสาก็ยังไม่พูดคุยกับเขาเลยสักคำ แถมตอนนี้เธอก็ยังออกไปขายอาหารที่ร้านในตลาด ปล่อยให้เขาได้เล่นกับลูกสาว และคุยกับพ่อตาแม่ยายอยู่ที่บ้านตามลำพัง
“ภพ เลิกไม่ได้จริงเหรอลูกเรื่องผู้หญิงน่ะ สงสารลูกเมียเราหน่อยไม่ได้หรือไง” พ่อตาถึงกับเปิดอกคุยกับลูกเขยคนโปรดด้วยตัวเอง ทวิภพที่นั่งระบายสีกับลูกสาวอยู่ต้องแหงนหน้าขึ้นมองสบตาทันที
“ผมก็เพลา ๆ ลงแล้วนะครับพ่อ พ่อก็เคยผ่านช่วงวัยแบบผมมา พ่อน่าจะเข้าใจผมดีกว่าใครนะครับ ถึงผมจะไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น แต่คนที่ผมรักก็มีแค่อรกับลูก”
“แต่ผู้หญิงเขารับไม่ได้หรอกนะภพ พ่อเคยผ่านจุดนั้นมาก่อนก็จริง แต่เมียเราน่ะอาจไม่ได้ใจดีให้โอกาสได้แก้ตัวหลายครั้งเหมือน
