ด้านนอกร้านอาหารจีน
เตชินสั่งอาหาร นั่งมองนาฬิกาอย่างกระสับกระส่าย
“มันจะชั่วโมงแล้วนะ… มิลินยังไม่ออกมาอีก เป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้”
"จะเข้าไปก็ไม่ได้ คนในนั้นต้องรู้ว่าเราเป็นใคร
อยู่หน้าจอทีวีบ่อยซะขนาดนั้น เอาไง?
ตัดมาที่ห้อง VIP
อชิพูดเสียงเย็น นั่งไขว้ห้าง รอให้มิลินชงเหล้ามาเสิร์ฟ
“เป็นพนักงานที่รักในอาชีพดี ป่วยขนานนี้ยังมาทำงาน”
เธอเม้มปากแน่น พายใต้หน้ากากอนามัย
พร้อมคิดวนในใจ… จะออกจากที่นี่ยังไงดีนะ
"เป็นพนักงานใหม่นะค่ะ ยังไม่ผ่านงานเลยต้องขยันเป็นพิเศษ"
เธอเอ่ยเบาๆ ดัดเสียงน้อยๆ เพื่อกลบเกลื่อน
จากนั้นแผนการวิ่งมาในหัวทันที เธอลุกขึ้นถือแก้วเหล้า เดินเข้าไปเสิร์ฟ แกล้งทำเหล้าหกใส่ตัวเขา
แต่จังหวะคิดแผนกับจังหวะทำจริง… มักไม่ตรงกัน
เธอสดุดเข้าที่เท้าเขาเต็มแรง
อ๊าย!
เหล้าในแก้วหกใส่สูทเปียกเต็มอก แต่ร่างบางกลับล้มทับคนตัวใหญ่ตรงหน้า ทั้งตัว ปลายจมูกชนกันมือหนากอด
