กิตติภพไม่ได้ไปไหนไกลอย่างที่หญิงสาวคิด เขาเดินไปไม่ถึง 50 เมตรด้วยซ้ำก่อนที่จะเดินกลับมานั่งลงที่บันไดทางขึ้นหน้าร้านของพราวตะวันเช่นเดิม
โทรศัพท์มือถือที่อยู่ในกระเป๋าถูกหยิบยกขึ้นมาก่อนจะกดเบอร์โทรออกไปหาคุณภิรมย์ภัทรเป็นการด่วน
"ใกล้ถึงบ้านหรือยังลูก ค่ำมืดแล้วขับรถให้มันระวัง ๆ หน่อยนะ พ่อเป็นห่วง"
ยิ่งได้ยินเสียงผู้เป็นพ่อ เสียงสะอื้นไห้จากปลายสายทำให้คนที่แนบหูรับฟังอยู่ถึงกับใจเสียไปตาม ๆ กัน
"เกิดอะไรขึ้น แกเป็นอะไรกิต บอกฉันมาว่าเป็นอะไร ฮัลโหล... แกได้ยินฉันไหม กิต กิต"
"พ่อครับ ผมเจอพราวตะวันแล้ว ผมเจอเขากับลูกแล้ว" น้ำเสียงที่สั่นเครือตอบกลับ ทำเอาคนปลายสายถึงกับยิ้มด้วยความดีใจ
"เจอที่ไหน ตอนนี้แกอยู่ที่ไหน บอกพ่อมา เดี๋ยวพ่อจะไปหาแกเอง"
"อยู่ชลบุรีครับพ่อ อยู่ไม่ไกลจากที่ ๆ พ่อให้ผมมาติดต่อธุระให้วันนี้"
"แล้วหลานฉันเป็นยังไง เขาแข็งแรงดีใช่ไหม เขาเป็นผู้หญิงห
