“อะ...อื้อ เราถะ…ถอดเองก็ได้ เราขอถอดเอง” ลูกแพรตอบเสียงเบา ดวงตากลมไหวระริกด้วยความขัดเขิน
เมื่อได้ยินคำตอบจากหญิงสาว สายลมจึงยกยิ้มออกมาแล้วปล่อยให้เธอได้ลงมือจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าด้วยตัวเอง
ส่วนเขาก็ทำไม่ต่างกัน มือหนาจัดการถอดชุดที่สวมใส่อยู่ออกอย่างรวดเร็ว อวดเรือนร่างแข็งแกร่งที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ
ลูกแพรมองคนตรงหน้าแล้วเม้มปากแน่น หญิงสาวค่อย ๆ จัดการถอดชุดของตัวเองออกบ้าง จนเราทั้งคู่หลงเหลือเพียงชั้นในปิดบังส่วนอ่อนไหว
“สวย” สายลมบ่นพึมพำคล้ายละเมอ
ดวงตาคู่คมมองภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่ทั้งตื่นเต้น ชื่นชมและปรารถนา
เรือนร่างบอบบางขาวนวล สองเต้าอวบอิ่มภายใต้ชุดชั้นในเบียดชิดกันจนแทบล้นทะลัก เอวคอดบางรับกับสะโพกกลมกลึงที่ผายออก
ลูกแพรนึกอยากดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเอาไว้ เพื่อบดบังร่างกายจากสายตาจาบจ้วงของชายหนุ่ม
แต่ไม่ทันได้ทำอะไร ร่างเล็กก็ถูกดันให้นอนราบลง ตามด้วยร่างสูง
