หลังจากกลับมาถึงกรุงเทพฐิติก็พาเธอไปพบครอบครัวของเขาตามที่ได้บอกไว้ กานต์พิชชารู้สึกประหม่ากับคฤหาสน์สีขาวหลังใหญ่ที่ตั้งอยู่ย่านใจกลางเมือง บ้านหลังใหญ่มีบริเวณกว้างขวางร่มรื่นไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่นานาพรรณดูเงียบสงบต่างจากความวุ่นวายภายนอกราวฟ้ากับเหว ภายในซอยที่ฐิติพารถเลี้ยวเข้ามาเต็มไปด้วยบ้านหลังใหญ่ที่มีรั้วรอบขอบชิตเพื่อความเป็นส่วนตัวของเจ้าของบ้าน ดูจากขนาดบ้านแต่ละหลังแล้วต้องบอกว่าซอยนี้เป็นที่อยู่ของ มหาเศรษฐีอย่างแท้จริง จากที่เกร็งก็ผ่อนคลายเมื่อได้รับการต้อนรับที่ดีจากครอบครัวของเขา บิดามารดาของฐิติเป็นผู้ใหญ่ใจดีส่วนธนกฤตพี่ชายของเขาก็เป็นหนุ่มมาดขรึมที่แม้จะไม่ได้พูดอะไรมาก แต่เธอก็สัมผัสได้ถึงความโอบอ้อมอารีย์ผ่านสายตาที่มองมา
“นี่สินะ นารีผู้หยุดเสือ” บิดาของฐิติพูดขึ้นทำให้ธนกฤตถึงกับหลุดหัวเราะออกมา
“พ่อถามคำเดียวว่าแน่ใจแล้วเหรอหนู หมอนี่มันร้ายนะ”
“คุณพ่อครับ อย่าพ
