"Baby, hindi kita pwedeng iwanan mag-isa rito sa bahay."
I rolled my eyes, hindi pa nga halata ang tiyan ko.
"I'm okay here, don't worry I can manage myself."
"No. It's either sa bahay niyo o sa bahay ka muna mananatili. I already talk to your mom, and she agreed to me. Hindi ka na rin papasok sa university, next year mo na lamang ipagpatuloy ang pag-aaral mo."
"Bakit naman ako mag-stop? Eh, huling taon ko na 'to, Clarke, pwede naman ako mag-home study. Saka hindi pa naman halata ang tiyan ko."
He looked at me with determination and with that I know I can't oppose him. He walked towards my direction, he took my hand and played it. Ilang dipa na lamang ang pagitan namin, at nalalanghap ko ang mabangong hininga niya.
"I don't want you to stress yourself... para rin sa iyo 'to, Carl...
