“ตายแล้วพี่เชิด… ยัยแก้วแพ้ท้องค่ะ”
ประโยคที่ได้ยิน ทำให้เชิดชัยกับพ่อเลี้ยงเพลิงหันมามองตากัน
“อะไรนะ… นี่ลูกสาวกูท้อง”
เชิดชัยจ้องหน้าพ่อเลี้ยงเพลิงตาเขม็ง
“เอ่อ… คือว่า… ”
เพลิงเองก็ตกใจ นางวิไลประคองลูกสาวออกมาจากห้องน้ำ
“ยัยแก้ว… นี่แกท้องจริงๆ หรือ”
เชิดชัยถามลูกสาวเสียงเครียด
“ค่ะ… หนูท้อง… ”
ใบหน้าซีดเซียวหันมาตอบบิดา
“หนูมั่นใจนะยัยแก้ว… ว่าท้องแน่ๆ”
นางวิไลแกล้งทำเป็นไม่รู้
“ค่ะ… หนูเห็นว่าเมนส์ไม่มาก็เลยซื้อแผ่นทดสอบการตั้งครรภ์มาลองทดสอบ”
แก้วตาทำเสียงเครือคล้ายจะร้องไห้ สองแม่ลูกรับส่งบทกันได้อย่างแนบเนียน วิไลเอื้อมมือขึ้นมาลูบศีรษะของลูกสาวด้วยความห่วงใย
“ใคร… ใครทำแกท้อง… บอกมาว่าไอ้ผู้ชายคนไหนมันทำแกท้อง”
เชิดชัยเสียงดัง ไม่ได้เล่นละคร แต่เป็นเพราะไม่รู้จริงๆ ต่างจากนางวิไลกับลูกสาวที่รู้ทุกอย่าง
“คนนี้… กูเอง… ”
พ่อเลี้ยงเพลิงเอานิ้วชี้มาที่ตัวเอง รีบยื
