พ่อเลี้ยงเพลิงรีบตวัดลิ้นเลียริมฝีปากบอกให้รู้ว่าเขายังมีอาวุธอีกอย่างซึ่งอานุภาพร้ายกาจไม่ใช่เล่น
“ว้าย… จะดีหรือคะ”
แก้วตายอมรับว่าตัวเองก็อยาก ยิ่งได้อยู่ใกล้เขาแต่กลับร่วมรักกันไม่ได้... มันทำให้หล่อนยิ่งทรมานยิ่งโหยหาไม่ต่างกัน
“ดีที่สุดจ้ะเมียจ๋า”
พ่อเลี้ยงเพลิงรั้งร่างเอิบอิ่มเข้ามากอด ประคองลงนั่งบนเตียงนอน
“แก้วจ๋า… ท้องใหญ่ขึ้นมาก ลูกเราคงตัวใหญ่เหมือนลุง”
พ่อเลี้ยงเพลิงบอกพลางก้มลงพรมจูบละมุนลงบนท้องซึ่งนูนขึ้นมาจนเห็นเด่นชัด
“ลุงอยากเห็นหน้าลูกเราจัง... ว่าหน้าตาจะเหมือนใคร?”
“ก็ต้องเหมือนลุงเพลิงสิคะ”
“รู้ได้ยังไง?”
เพลิงยกมือขึ้นเชยคางภรรยา
“ก็เคยได้ยินมาว่าถ้าแม่รักพ่อมาก... ลูกก็จะหน้าเหมือนพ่อ”
หล่อนตั้งใจจะบอกเป็นนัยว่ารักเขามาก… มากที่สุด
“แต่พ่อก็รักแม่มากนะ… แสดงว่าลูกของเราต้องหน้าเหมือนลุงกับหนูแก้วผสมกัน”
เอาเชียว ได้ทีพ่อเลี้ยงเพลิงรีบหวานใส่
“แก้วจ๋
