ใต้ปีกพายัพ : EPISODE 30
[ต้องชิงลงมือก่อน]
หลังจากวันนั้นนี่ก็ผ่านมาสามวันแล้ว น้ำเกลือและถุงเลือดถูกคุณหมอถอดออกหมดแล้ว และฉันก็เข้าสู่สภาพที่ต้องถูกพายัพบังคับให้กินนั่นกินนี่อีกครั้ง ส่วนเจ้าหนูรามสูรตั้งแต่มาอยู่ในความดูแลของฉันก็กินเก่งขึ้นเยอะ ทั้งพายัพยังให้เก้าไปหาซื้อนมผงชงของเด็กวัยสามขวบมาให้ตาหนูบำรุงร่างกายอีก
“อันนี้สีเหลือง ต้องใส่ช่องไหนดีน้า” เสียงของเก้าที่กำลังเล่นชุดตัวต่อไม้อยู่กับเจ้าหนู ทำให้ฉันได้แต่อมยิ้มออกมา ตอนแรกเขาบ่นอุบเรื่องที่ว่าตาหนูชอบร้องไห้งอแง แต่ตอนนี้ท่าทางจะเข้าขากันได้แล้วล่ะ
“เป็นยังไงบ้างคะคุณใบข้าว แผลดีขึ้นรึยัง” เสียงของพี่พราวมุกที่เดินมานั่งลงฝั่งตรงข้ามเอ่ยถามมา
“เรียกข้าวก็พอค่ะ ตอนนี้ก็ดีขึ้นเยอะแล้ว มีเสียว ๆ แผลบ้างเวลาบิดตัว แต่ปากแผลสมานตัวได้ดี” ฉันบอกเธอ
“ดีจัง กว่าข้าวจะฟื้นก็ทำคุณพายัพไม่เป็นอันกินอันนอนเลย ได้ยินแต่เสียงเข
