EP.5
1779 Words
"พะพี่ทำไรเนี้ย??"
ฟึ้บ
"เธอ...นั่งทับผ้า"
ฉันสะดุ้งและขยับนั่งหลังตรงทันทีที่พี่สิบบอกแบบนั้น เขามองฉันด้วยสายตานิ่งเรียบและดึงผ้าไปเช็ดผมตัวเองแรงๆพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบพิซซ่าใส่ปาก ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆและเหลือบมองพี่สิบพลางหยิบพิซซ่ามากินด้วย
"พี่กินแล้วจะทำอะไรต่อคะ?"
"นอน" ฉันพยักหน้าทันทีขณะที่พี่สิบก็ทั้งเช็ดผมและถือพิซซ่ายัดปากตัวเอง เขาเงยหน้ามามองฉัน "ทำงาน"
"ยังไงคะ พี่จะนอนแล้วค่อยตื่นมาทำงานงี้หรอ?"
"อืม...ดึกค่อยตื่น"
"อ่อ นึกว่าพี่ไม่ทำอะไรเลยซะอีก"
"ทำ แล้วก็นอน"
"พี่เคยมีแฟนไหม?"
พี่สิบที่กำลังยัดพิซซ่าเข้าปากชะงักและเงยหน้ามามองฉันอีกครั้ง
"เคย"
"เลิกไปแล้วหรอคะ?"
"เลิก...นานแล้ว"
"ทำไมถึงเลิกล่ะ"
"หลายๆอย่าง"
เขาตอบและยัดคำสุดท้ายเข้าปากก่อนจะหยิบอีกชิ้นมายัดต่อฉันจึงยัดคำสุดท้ายเข้าปากบ้างและปัดมือตัวเองไปมาก่อนจะเอื้อมมือไปจับผ้าขนหนูเช็ดผมให้เขาแทน
"พี่ทำเอง"
"หนูอาสา พี่จะได้รีบกินรีบไปนอนไงดีไหม"
พี่สิบขมวดคิ้วก่อนจะลดมือลงยอมให้ฉันเช็ดผมให้จนมันแห้งและเขาที่อิ่มพอดี พี่สิบเดินเข้าไปในห้องอีกครั้งทิ้งให้ฉันนั่งอยู่บนโซฟาอย่างงงๆ ฉันพับกล่องไปวางที่เคาน์เตอร์บาร์เพราะมันยังเหลือก่อนเดินไปเคาะที่ห้องพี่สิบ
"พี่สิบ พี่สิบมายจะกลับแล้วนะ"
อ้าวเงียบ...อย่าบอกนะเฮ้ย
แกร๊ง!
"โอ้ก้อด!"
ฉันกอดอกถอนหายใจมองภาพตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา เขากล้าทิ้งให้ฉันนั่งเอ๋ออยู่ห้องรับแขกแล้วตัวเองเข้ามานอนเนี้ยนะคือถ้าคนคนนี้เป็นน้องฉันฉันจะจับตีให้ตูดลายคนอะไรบ้านอนเกิน ฉันเดินไปนั่งลงที่เตียงและมองพี่สิบที่กำลังนอนหงายนิ่งๆอย่างเอือมระอา
"พี่จะมานอนแบบนี้ไม่ได้นะ อย่างน้อยควรเดินไปส่งหน้าห้องหน่อยสิ"
"..."
"โอเค งั้นจูบ"
จุ๊บ!
ฉันจูบจริงไม่พูดเล่นนะ ถึงจะแค่ขยับลงไปกดจูบแบบจุ๊บๆก็เถอะแต่แม่งพี่แกก็ยังนิ่ง...ฉันเม้มปากและขยับลงไปกดจูบที่ริมฝีปากบางอีกครั้งและขยับออกมาดูเผื่อเขาตื่นแต่ก็ไม่ฉันเลยขยับลงไปจูบอีกครั้งเพื่อความชัวร์
ฟึ้บ..
"อื้อ?"
ดวงตาฉันเบิกกว้างเมื่อครั้งนี้คนใต้ร่างจูบตอบพร้อมกับแขนที่ตวัดขึ้นกอดเอวฉันไว้ พี่สิบขยับเรียวลิ้นเข้ามาในโพลงปากฉันพร้อมกวาดต้อนเพื่อเกาะเกี่ยวเรียวลิ้นก่อนขยับรุกล้ำซะจนฉันเผลอกำผ้าปูแน่น..แม่งเจ้าชายไม่นิทราแล้วว่ะ
พี่สิบลืมตาขึ้นมาสบตากับฉันพร้อมขยับใบหน้าเข้ามาหาเมื่อฉันขยับใบหน้าออก มือเขาเลื่อนจากแผ่นหลังขยับขึ้นมาจับท้ายทอยฉันไว้ไม่ให้ฉันได้ขยับหนีไปไหนอีก
"อึ่ก.."
จนเป็นฉันเองที่กำลังถูกต้อนจนเริ่มตัวสั่นเมื่อโดนพี่สิบรุกเร้าซะจนฉันทำตัวเหมือนพวกเด็กที่เพิ่งเคยโดนจูบทั้งๆที่ฉันเป็นฝ่ายเริ่มก่อน ฉันกำผ้าปูแน่นก่อนจะปล่อยมือออกจากมันและเอื้อมมือขึ้นจับที่ลานไหล่เขาแทน
ฟึ้บ
ฉันไม่ได้ละริมฝีปากหากแต่เปลี่ยนเป็นจูบตอบผลัดรุกผลัดรับจูบรสร้อนพร้อมขยับขึ้นคล่อมพี่สิบไว้อย่างไม่ยอมแพ้จนเขาใช้เรียวลิ้นเกาะเกี่ยวเอาเรียวลิ้นของเราออกมาผัวพันกันนอกโพลงปากก่อนเขาจะปล่อยให้ปลายลิ้นเราหยุดนิ่งกลางอากาศ..
"แฮ่ก"
ไม่แน่ใจว่าหน้าฉันแดงขนาดไหนแต่ตอนนี้ฉันต้องหดลิ้นตัวเองกลับและเสยผมมองพี่สิบอย่างทำอะไรไม่ถูกเพราะโดนสายตานิ่งเรียบจ้องมองมาอย่างพอใจ
"จูบเก่ง"
"คะ?" ฉันเลียริมฝีปากตัวเองพร้อมเบิกตามองพี่สิบอย่างไม่เข้าใจขณะที่เขาก็เอื้อมมือขึ้นมาเช็ดที่มุมปากฉันให้เบาๆ "พี่ชมหนูหรอเมื่อกี้?"
"อืม...เธอเก่ง"
"ฮ่าๆ"
ฉันระเบิดหัวเราะทันทีที่พี่สิบบอกมาแบบนั้น คือทำไมมันขำจังวะคนบ้าอะไรมาชมว่าอีกคนจูบเก่งทั้งๆที่ตัวเองน่ะโคตรจะเก่งกว่าหลายขั้น ฉันซบใบหน้าลงที่ลานไหล่เขาขณะที่ยังหัวเราะไม่หยุด
"หอมแป้ง"
พี่สิบว่าเสียงเบาพร้อมขยับซุกใบหน้าเข้ามาที่ซอกคอฉันจนปลายจมูกเขากดโดน..ฉันกลืนน้ำลายลงคอพร้อมกำเสื้อเขาไว้แน่น
"พี่อยากต่อไหม?"
"ต่อ..." ฉันยกยิ้มทันทีก่อนจะขยับมาสบตากับพี่สิบที่กำลังเงยหน้ามอง "อยากนอนต่อ"
"คะ??"
"ขอพี่นอน...ง่วงมาก"
"ดะเดี๋ยวพี่จูบเมื่อกี้ไม่มีความหมายเลยหรอ??"
พี่สิบขมวดคิ้วงงขณะที่ฉันก็กำเสื้อเขาพลางเขย่าเพราะกลัวว่าเขาจะหลับกลางอากาศ
"ไหนบอกจะกลับ?"
และเป็นฉันเองที่ครั้งนี้ต้องขมวดคิ้วมองพี่สิบเพราะตอนฉันที่บอกจะกลับมันตอนก่อนฉันจะเข้ามาในห้องอีก
"พี่ทำไมรู้มายนึกว่าพี่หลับ"
"กำลังจะหลับ"
"แต่พี่ก็เลือกที่จะไม่ตอบมายเนี้ยนะ?"
"ง่วงไง"
"แล้วพี่รู้ตัวไหมว่าถูกมายจูบ??" พี่สิบเอียงใบหน้ามองฉันก่อนเขาจะพยักหน้านั้นทำเอาฉันถอนหายใจเสียงดังและเบะปากมองเขาอย่างไม่พอใจ "พี่ใจร้ายมากเลยว่ะอย่างน้อยก็ควรบอกหน่อยไหมว่าไม่ได้หลับมายก็จะได้ไม่จูบปลุก"
"ทำไม"
"เอ้าก็เผื่อพี่จะไม่ชอบไงแล้วที่มายทำเมื่อกี้ก็เพราะมายอยากกวนเพราะคิดว่าพี่จะไม่จูบตอบ"
"...มีคนจูบก็ต้องจูบตอบสิ"
"พี่นี่ตอบสนองเก่งนะคะแต่ติดตรงเดียวคือง่วงเก่งกว่า"
ฉันว่าพร้อมกับใช้นิ้วกดไปที่ริมฝีปากเขานั้นทำให้พี่สิบนิ่งไปแม้ดวงตาเขาจะเหลือบขึ้นมองฉันอยู่ ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆและขยับใบหน้าลงไปจูบที่ปากเขาแทนนิ้วที่ฉันกดอยู่เบาๆและถอนริมฝีปากออก
"ก็ได้ค่ะวันนี้มายพอแค่นี้ก็ได้พี่นอนเถอะ"
ฟึ้บ
ฉันยิ้มให้เขาบางๆพลางขยับลงจากตักและลงมายืนอยู่ข้างเตียง พี่สิบมองฉันแวบนึงและฉันคิดว่าเขาคงล้มตัวนอนตามเดิมฉันเลยขยับเดินออกมา
"เดี๋ยวส่ง"
เดี๋ยวนะ..ฉันเงยหน้ามองพี่สิบที่กำลังเดินนำออกไปจากห้องนอนเขาอย่างไม่เชื่อสายตาก่อนที่ตัวเองจะยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว ฉันรีบวิ่งตามพี่สิบทันทีพร้อมกับหยิบกระเป๋าตัวเองมาสะพายและหยุดยืนอยู่หน้าห้องมองเขาที่กำลังยืนพิงกรอบประตูรอส่งอยู่
"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง"
"เห็นเธอบ่น...และพี่ก็ควรมาส่ง"
"ยังไงก็ขอบคุณแหละ พี่น่ารักมากๆ" ฉันเอื้อมมือไปหยิกแก้มเขาเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว "แบบนี้ค่อยมีแรงเหยียบคันเร่งไปรับไปส่งหน่อย"
"ขับรถดีๆ" เขาบอกเสียงเบาและใช้หัวพิงกรอบประตูคล้ายคนกำลังจะหลับ "ชอบจูบเธอนะ"
"คะ??"
คนตรงหน้ายกยิ้มมุมปากพร้อมเอื้อมมือมาลูบผมฉันเบาๆ
"ครั้งหน้าจูบอีกสิ"
"พี่สิบ!?"
"ง่วงล่ะ...ไปก่อน"
ฉันเบิกตามองพี่สิบที่ขยับตัวเข้าไปในห้องพร้อมกับมือที่จับดันประตูให้ปิดลงช้าๆแต่ฉันทันได้เห็นเต็มๆตาว่าพี่สิบกำลังยิ้มให้ แม้ใบหน้าจะดูง่วงๆเพลียๆหากแต่มันกลับทำเอาหัวใจฉันเต้นแรง..หัวใจฉันเต้นแรงกว่าตอนจูบกับเขาซะอีก
"ฝันดีนะคะ!"
แกร๊ง
ฉันบอกทันเขาปิดประตูทันที มือที่ยกค้างของตัวเองค่อยๆขยับมาลูบผมตัวเองอย่างเขินๆแต่มันดันทำเอาฉันคิดถึงสัมผัสตอนเขาลูบหัวซะได้..บ้าแล้ว กูเป็นบ้าไปแล้ว!
ติ๊ดๆๆ
เสียงโทรศัพท์ดึงสติให้ฉันต้องเดินออกมาจากหน้าห้องพี่สิบและหยิบไอโฟนออกมาดูสายเรียกเขาที่โทรมาไม่ดูเวลาคนกำลังเขินแต่ฉันก็ต้องหยุดเดินเมื่อเห็นชื่อของคนโทรเข้า...พี่ธามโทรมา ฉันถอนหายใจและกระแอมไอเบาๆก่อนกดรับ
"ฮัลโหลว่าไงคะพี่ชายย"
โอเคเสียงตอแหลดีพอเหมาะ ผ่าน!
(สดใสตลอดเลยนะเราเนี้ย)
"โอ้ยย ทำไมมายจะไม่สดใสล่ะมีเรื่องไรให้เครียดนอกจากเรื่องที่พี่ไม่รักอ่ะ"
(เล่นมุขตลอดเลยเรานิ) มุขบ้านป้าพี่สิ...ฉันเดินเข้าลิฟท์อย่างเซ็งๆ (พี่โทรมาหาเพราะมายไม่ตอบแชทกลุ่มน่ะครับ)
"คือมายมาทำธุระน่ะค่ะเลยไม่ได้จับโทสับ ว่าแต่มีไรกันหรอคะ?"
(วันนี้ป้าสายเลี้ยงเนื้อย่างน่ะครับ พี่นิดเลยให้โทรมาตามเราเพราะแกคิดถึง)
"ให้ตายมายนี่เนื้อหอมใครๆก็คิดถึงอ่ะเอาจริงๆ"
(จริงครับ)
"แล้วพี่คิดถึงมายไหม?"
(อืม สำหรับน้องคนนี้พี่คิดถึงตลอดนะ) ฉันยิ้มทันทีขณะที่มือก็จับไอโฟนแน่น (พี่น้องสายเราต้องคิดถึงกันตลอดนิจริงไหม)
เกือบฟินแต่มันไม่เคยสุดเพราะคำว่าพี่น้อง...ใช่ฉันเป็นน้องรหัสพี่ธามที่ชอบเขาโคตรๆแต่เขาก็นั้นแหละ ไม่รู้ว่าโง่รึดูไม่ออกแต่ที่มันทำให้ฉันเป็นหนักจนไปกินเหล้าเมื่ออาทิตย์ก่อนเพราะเขาเพิ่งเปิดตัวแฟน ฉันมาช้าไปเลยได้เป็นแค่น้องที่ชอบเต๊าะเขาอ่ะนะ
"ค่าา งั้นมายกลับไปเปลี่ยนชุดที่หอก่อนได้ไหม"
(ได้สิครับ อ่อเดี๋ยวพี่แวะเข้าไปรับไหมทางเดี๋ยวกัน)
"ดีเลยพี่ เดี๋ยวเสร็จมายจะทักหานะ"
(โอเคครับ)
จริงๆฉันมีรถพี่สิบนะแต่...ได้นั่งข้างๆพี่ธามในฐานะน้องก็ยังดีวะ!
- Writer
