“ดี…พ่ออยากให้เราอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันเสียที” นายพลกล่าวพลางทอดสายตามาที่ลูกสาว แล้วหันไปมองหน้าชรัมภ์ ประโยคนั้นทำให้พ่อเลี้ยงใจหายวาบ ไม่ต่างอะไรกับดาหลา เพราะต่างก็รู้ดีว่าขณะนั้น อาทิตย์และอัญชันกำลังคบหาดูใจกันอยู่อย่างเปิดเผย และความสัมพันธ์ก็พัฒนาไปอย่างรุดหน้า รวดเร็ว ลึกซึ้ง แต่นายพลวสันต์ไม่เคยล่วงรู้ความจริงในเรื่องนี้ เกือบสองชั่วโมงผ่านไป นายพลวสันต์ก็ขอตัวกลับ อ้างว่ามีธุระสำคัญรออยู่ ก่อนกลับก็ไม่ลืมที่จะฝากความคิดถึงให้อัญชัน กำชับอยู่หลายครั้งว่าเมื่อกลับจากอเมริกา ให้เธอติดต่อเขาทันที พ่อเลี้ยงรีบสั่งให้คนงานรีบเอาส้มที่คัดเตรียมเอาไว้ให้พ่อตาเป็นพิเศษ มาส่งที่รถ จากนั้นคนติดตามซึ่งแต่งกายด้วยชุดซาฟารีสีดำ สวมแว่นตาดำเหมือนพระเอกในภาพยนตร์เมนอินแบล็ค ก็ต้องทิ้งมาดอันน่าเกรงขามชั่วคราว เพื่อมาช่วยกันยกลังส้ม นำไปใส่ไว้ที่ด้านหลังรถคันใหญ่ ให้พ่อตาเอาไปฝากเพื่อนสนิทม