คนโปรดของหมอจิณณ์

บทที่ 2 ไม่เอาเท่ากับ... ? 4 (NC20+)

บทที่ 2

ไม่เอาเท่ากับ... ?

“อ๊ะ...” ความรู้สึกแปลกใหม่ทำให้จรัสรักเผลอส่งเสียงครางออกมา เธอกัดและเม้มริมฝีปากพยายามกลั้นเสียงน่าอาย

เข่าทั้งสองข้างถูกคนตัวสูงจับแยกออกกว้างกว่าเดิม ทั้งยังกดแนบลงกับที่นอน ทำให้สะโพกของเธอลอยเด่น อวดความฉ่ำแฉะซึ่งถูกกระตุ้นด้วยนิ้วร้ายกาจ

ชายหนุ่มลากไล้นิ้วมือตามรอยแยกกลางกายสาว เมื่อได้จังหวะที่พอเหมาะเขาจึงค่อย ๆ กดปลายนิ้วเข้าไปในความอุ่นชื้น ความคับแน่นเป็นสิ่งแรกที่เขาสัมผัสได้ อีกทั้งภายในยังตอดรัดนิ้วเขาตุบ ๆ ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าหากเป็นส่วนที่ใหญ่กว่า ข้างในนี้จะรัดแน่นแค่ไหน

“อื้อ คะ...คุณ...” จรัสรักนอนหายใจหอบ มองร่างสูงที่กำลังโลมเลียร่างกายของเธอผ่านทางสายตา โดยเฉพาะตรงส่วนที่เขากำลังขยับนิ้วเข้าออก เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังรินไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง

“น้ำคุณเยอะมาก”

หญิงสาวไม่รู้ว่านั่นคือคำชมหรือว่าอย่างไร เธอไม่มีสติแม้แต่จะตอบโต้เขากลับไป ด้วยตอนนี้เธอกำลังข่มกลั้นบางอย่างที่กำลังจะพุ่งออกมาอย่างสุดความสามารถ

หากอึดใจต่อมาก็เหมือนได้ยินเสียงจากสวรรค์ ราวกับล่วงรู้ว่าเธอกำลังทรมานมากแค่ไหน

“ไม่ต้องกลั้น ปล่อยออกมา” เขาบอกพร้อมเร่งจังหวะนิ้วที่จุ่มจ้วงอยู่ในร่องฉ่ำแฉะ ทั้งใช้มืออีกบ้างขยี้ติ่งเนื้อ เร่งให้ขดความร้อนในร่างกายของเธอเกิดปฏิกิริยาเร็วกว่าเดิม

ไม่นานร่างบางก็กระตุกเกร็ง ความรู้สึกบางอย่างระเบิดพร่างพรายในร่างกาย น้ำเมือกใสหยาดรินให้เขาปัดป่ายไปทั่วความอ่อนไหว

จรัสรักนอนหายใจหอบด้วยความเหน็ดเหนื่อยราวกับวิ่งมินิมาราธอน จิณณ์เห็นอกคู่สวยกระเพื่อมไหว ทนใจไม่ได้จนต้องยื่นมือออกไปสัมผัส เขาบีบขยำ เคล้นคลึงอย่างมันมือราวกับเจอของเล่นที่ถูกใจ และอึดใจต่อมาเขาก็ครอบครองมันด้วยโพรงปากอุ่น ลิ้นร้ายตวัดเลียสลับดูดดึงจนแก้มตอบ

มือหนาข้างที่ว่างลูบไล้ไปตามผิวกายนวลเนียน ซึ่งเนียนกว่าที่คิดเอาไว้มาก เธอนุ่มนิ่มไปทั้งตัว โดยเฉพาะส่วนที่ปากและใบหน้าของเขากำลังซุกไซ้

หญิงสาวเอาใจเขาด้วยการใช้ปลายนิ้วเขี่ยยอดอกเขากลับ ด้วยสติที่เลือนรางนึกขึ้นมาได้ว่ามันช่วยกระตุ้นอารมณ์ผู้ชายได้เช่นกัน ซึ่งก็จริงดังนั้น เพราะเขี่ยไปไม่กี่ครั้งยอดอกเขาก็แข็งชูชันไม่ต่างจากของเธอ

หากไม่ติดว่าเขากำลังมัวเมากับอกของเธอ เธอก็อยากปรนเปรอให้เขาด้วยปากบ้าง

ผ่านไปสักพัก จิณณ์เริ่มทนต่อความต้องการไม่ไหว เอื้อมมือไปหยิบเครื่องป้องกันที่เตรียมไว้มาสวมใส่ ก่อนจะถูไถส่วนนั้นเข้ากับร่องที่ยังชุ่มฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำใส

“อื้อ...” จรัสรักพลันหัวใจเต้นรัวด้วยกลัวสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ หากอีกหนึ่งความรู้สึกก็ดูจะมีมากไม่น้อยไปกว่ากัน ส่งผลให้เธอทั้งกลัวและทั้งตื่นเต้นไปในคราวเดียวกัน

จิณณ์ค่อย ๆ สอดส่งตัวตนเข้าไป แต่แล้วเขาก็ต้องพบกับความยุ่งยาก คิ้วหนาเลื่อนเข้าหากันเมื่อมันไม่สามารถเข้าไปได้

ไม่ใช่แค่ว่าเข้าไปได้ยากลำบาก ทว่ามันกลับเข้าไปไม่ได้เลย

“คุณ...” เขามองหน้าอีกฝ่ายด้วยความไม่เข้าใจระคนแปลกใจ

หากหญิงสาวใต้ร่างกลับกลัวว่าเขาจะหยุดกลางคัน จึงรีบเอ่ยเร่ง “ดันเข้ามาเลยค่ะ”

ถึงขั้นนี้แล้วจิณณ์ไม่ได้โง่ถึงขนาดไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ยังไม่เคย แต่ที่เขาไม่เอะใจเลยคือท่าทางของเธอก่อนหน้านี้ เขาคิดว่าสิ่งที่เธอแสดงออกเป็นเพียงแค่มารยาจริตของผู้หญิงที่ทำอาชีพนี้เท่านั้น

ไม่คิดเลยว่าเธอจะไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนจริง ๆ

“จะไม่มีปัญญาทีหลังใช่ไหม” ชายหนุ่มถามเพื่อความแน่ใจ และเขาก็ไม่ได้มองว่าผู้หญิงบริสุทธิ์จะวิเศษวิโสกว่าใคร แต่เขาต้องถามให้มั่นใจว่าเธอจะไม่มานั่งคร่ำครวญหรือเรียกร้องอะไรจากเขาหลังจากนี้

เพราะเขาคงให้อะไรเธอไม่ได้สักอย่าง

“ไม่มีค่ะ” จรัสรักสบกับดวงตาคมกริบ พร้อมพยักหน้ายืนยันอย่างหนักแน่น

จิณณ์ชั่งใจอยู่สักพัก เขากลัวว่าจะมีปัญหาตามมา ทว่าความต้องการในตอนนี้กลับมีมากกว่าสิ่งใด ผลักให้เขาตัดสินใจสานต่อจากจุดที่ค้างคา

โดยไม่รู้ตัวเลยว่านี่คือจุดเริ่มต้นที่จะเปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล