คนโปรดของหมอจิณณ์

บทที่ 3 เงียบหาย (NC20+)

บทที่ 3

เงียบหาย

ร่างบางสั่นคลอนไปตามจังหวะของคนที่อยู่ข้างบนพร้อมส่งเสียงครางไม่ได้ศัพท์ จรัสรักพยายามกลั้นเสียงอย่างสุดความสามารถ หากความรู้สึกที่เธอเพิ่งพานค้นพบทำให้เธออดกลั้นได้อย่างยากลำบาก

หลังจากร่างกายเธอปรับตัวรับกับขนาดใหญ่โตของเขาได้ เจ้าของแท่งร้อนก็สอบสะโพกเข้าหาอย่างดุดัน โหมกระหน่ำราวกับคลื่นทะเลสาดซัด นิ้วมือร้ายกาจยังคงขยี้ติ่งเสียวเร่งให้เธอผลิตน้ำหวานออกมาอย่างต่อเนื่อง ทำให้เธอไม่รู้สึกเจ็บราวกับถูกฉีกเนื้อออกเป็นชิ้น ๆ เหมือนตอนแรก

กลับกันมีเพียงแค่ความเสียดเสียวซึ่งเธอไม่เคยรู้จักมาก่อนพุ่งโจมตีไม่พัก ยิ่งเขาสอดส่งเข้ามาลึกมากเท่าไร เธอก็เหมือนจะเข้าใกล้เส้นชัยมากขึ้นเท่านั้น

“อา...” ชายหนุ่มส่งเสียงครางอย่างไม่อาจอดกลั้น เขาตวัดลิ้นร้อนเลียรอบยอดถันสีหวาน แล้วดูดทิ้งท้ายหนัก ๆ พลางใช้มือขยำอีกข้าง ก่อนจะยันกายลุกขึ้นมานั่ง

จิณณ์จับขาทั้งสองข้างของหญิงสาวแยกออกจากกันกว้างขึ้น ก้มมองความเป็นชายซึ่งยังวิ่งเข้าออกกลีบดอกไม้สีหวานซึ่งเกือบเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยฝีมือเขา ชายหนุ่มขมกรามอย่างข่มอารมณ์ เลื่อนมือลงไปขยี้ติ่งเนื้อเพื่อเร่งให้เธอไปถึงจุดหมายเดียวกัน

ข้างในของเธอคับแน่นจนเขาทนไม่ไหว

“จะ...อื้อ จะเสร็จ แล้วค่ะ” หญิงสาวครางบอกเสียงกระท่อนกระแท่น หลังจากสุขสมนำหน้าไปแล้วหลายรอบ จึงทำให้จรัสรักรู้ว่ามวลสารที่วิ่งวนโหมกระหน่ำในช่องท้องน้อยตอนนี้มันคืออะไร

เธอกำลังจะไขว่คว้าปลายทางแห่งความสุขได้อีกรอบ

ซึ่งไม่ต่างจากคนที่กำลังเคลื่อนกายอยู่เหนือร่าง จิณณ์ขบกรามแน่นจนขึ้นเป็นสันนูน มือหนาบีบเคล้นทรวงอกนุ่มระบายความเสียวซ่าน พลางเร่งจังหวะตอกตรึงอย่างหนักหน่วง

ไม่นานร่างบางก็กระตุกเกร็งพร้อมส่งเสียงหวีดร้อง ภายในตอดรัดตัวตนของเขาถี่รัว ชายหนุ่มสาวสะโพกเร็วขึ้นอีก เขาอัดกระแทกเข้าไปแบบหนักเน้นอยู่หลายครั้ง และสอดเข้าไปให้ลึกที่สุดในจังหวะสุดท้าย ทำเอาร่างบางที่เพิ่งเสร็จสมไปไม่นานดิ้นพล่าน เอวเล็กยกลอย

ทว่าเพียงแค่อึดใจเดียวจิณณ์ก็รีบดึงแก่นกายออกมา ถอดเครื่องป้องกันทิ้งไปให้พ้นทาง ก่อนจะใช้มือสาวรัวเร็ว ไม่นานความปรารถนาที่อัดแน่นก็พุ่งกระฉูดลงบนหน้าท้องแบนราบ และมีส่วนหนึ่งกระเด็นไปถึงหน้าอกเต่งตึงซึ่งยังกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการหายใจหอบ

จิณณ์เลื่อนสายตาขึ้นไปมองหน้าหญิงสาวที่นอนมองเขาทุกการกระทำอย่างไม่วางตา หากเป็นก่อนหน้านี้ชายหนุ่มคงคิดว่าแววตาใสซื่อคู่นี้เป็นเพียงจริตหรือมารยาของสาวบริการ แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่ามันเป็นแววตาที่ส่งความรู้สึกออกมาจากข้างในจริง ๆ

น่าแปลกที่ความต้องการมันควรจะลดลงหลังจากได้ปลดปล่อย ทว่าความเป็นชายของเขากลับไม่มีทีท่าว่าจะลดขนาดลงเลยสักนิด หนำซ้ำยังแข็งขึงราวกับที่เสียแรงไปเมื่อครู่ไม่มีความหมาย

ชายหนุ่มประสานกับแววตาคู่สวย ก่อนจะตัดสินใจเอ่ยออกไป

“อีกรอบได้ไหม”

ครั้นหญิงสาวพยักหน้าตอบรับ จิณณ์จึงลุกไปเปิดกระเป๋าพกขนาดเล็กแล้วหยิบถุงยางอนามัยมาเพิ่ม ตอนแรกเขาตั้งใจจะทำแค่รอบเดียวแล้วรีบกลับไปนอน ทว่าความปรารถนาที่ยังต้องการปลดปล่อยอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ทำให้เขาเลือกที่จะยอมอดนอน

หลังบทรักรอบที่สามสิ้นสุดลง จิณณ์หักห้ามใจตัวเองด้วยการไม่มองบั้นท้ายขาวเนียนนุ่มนิ่มซึ่งเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำรักสีขาวขุ่นฝีมือเขา ชายหนุ่มรีบลุกออกไปชำระร่างกายในห้องน้ำ ทิ้งให้หญิงสาวจัดการตัวเองอยู่บนเตียง

ราวสิบนาทีเจ้าของร่างสูงที่แต่งตัวเรียบร้อยก็เดินออกมา เขาเปิดกระเป๋าสตางค์และหยิบธนบัตรสีเทาห้าใบออกมาวางบนโต๊ะปลายเตียง ก่อนจะเอ่ยด้วยเสียงเรียบ ๆ ว่า...

“ทิปของคุณ”

จรัสรักซึ่งยังนั่งคลุมผ้าห่มถึงอกอยู่บนเตียงยกมือไหว้ขอบคุณ เธอเม้มริมฝีปากเข้าหากันอย่างไม่มั่นใจ ด้วยไม่รู้ว่าควรเริ่มพูดอย่างไร

ทว่าในจังหวะที่เขากำลังจะหมุนตัวเดินออกไป เธอก็ตัดสินใจโพล่งขึ้น

“คุณดูแลลีฟได้ไหมคะ”

เจ้าของนัยน์ตาคมกริบตวัดกลับมามองแทบจะทันทีที่ได้ยิน จิณณ์คิดว่าตนเองได้ยินชัดเจน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เลือกที่จะถามซ้ำ “คุณพูดว่ายังไงนะ”

“ลีฟขอให้คุณ...เอ่อ...ดูแลลีฟได้ไหมคะ”

“หมายถึง ?”

“ให้ลีฟเป็นเด็กของคุณ” พูดจบจรัสรักก็หลบดวงตาคมซึ่งเอาแต่จ้องเขม็งมาที่เธออีกครั้ง

“ไหนคุณบอกว่าจะไม่มีปัญหาทีหลังไง”

ทั้งสีหน้าและแววตาของเขาเรียบนิ่ง คาดเดาไม่ได้เลยว่าเขากำลังคิดอะไร หรือกำลังรู้สึกอย่างไรกับคำขอของหญิงสาว

จิณณ์ยอมรับว่าพอใจในร่างกายของคนตรงหน้า เธอทำให้เขาสุขสมได้มากกว่าใครที่เคยผ่านมา แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงที่เพื่อนของเขาซื้อมาให้ ถือเป็นการซื้อขายบริการชนิดหนึ่ง พอจ่ายเงินก็คือจบ นั่นหมายความว่าเขาและเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ กันอีก

แล้วเธอจะมาเรียกร้องอะไร

“ลีฟก็แค่ถามดูเฉย ๆ ค่ะ เผื่อคุณจะสนใจ แต่ถ้าไม่สนใจก็ไม่เป็นไรค่ะ” จรัสรักรีบอธิบายเพราะกลัวเขาจะเข้าใจผิด หากในใจก็อดรู้สึกเศร้าไม่น้อยที่เขาไม่สนใจ แต่คงโทษใครไม่ได้ คงเป็นเพราะเธอบริการเขาไม่ดีเอง “ไม่มีอะไรแล้วค่ะ คุณกลับไปได้เลย ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่ใช้บริการลีฟในคืนนี้”

“ทำไมคุณถึงอยากมาเป็นเด็กของผม” ทว่ากลับเป็นจิณณ์เองที่ไม่ยอมขยับไปไหน เขายังยืนอยู่ที่เดิมและตั้งคำถามใส่เธออย่างคาใจ

“เพราะคุณดูเป็นคนอ่อนโยน เอาใจใส่ ลีฟเลยคิดว่าคุณน่าจะ...ดูแล...ดี” จรัสรักพูดอะไรต่อไม่ออก เมื่อสายตาคมกริบจ้องมาอย่างกดดันคล้ายไม่เชื่อในเหตุผลสวยหรูที่เธอยกขึ้นมาอ้าง

“อย่างแรกที่คุณควรรู้ ผมไม่ชอบคนโกหก”

“ขอโทษค่ะ” หญิงสาวยอมจำนนแต่โดยดี ด้วยเหตุผลที่ยกมาข้างต้นนั้นไม่ใกล้เคียงความจริงเลย แต่ถ้าให้พูดตรง ๆ เขาก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น สิ่งหนึ่งที่เธอประทับใจและอยากขอบคุณเขาก็คือ การที่เขายอมใจเย็นในช่วงแรกเมื่อรู้ว่าเธอยังไม่เคย ทำให้ประสบการณ์มีเซ็กซ์ครั้งแรกของเธอไม่ได้แย่มากนัก

“ความจริงคือลีฟเดือดร้อนเรื่องเงิน แล้วลีฟก็ไม่อยากไปรับลูกค้าคนอื่นอีก ก็เลยคิดว่าถ้าได้เป็นเด็กของคุณ ลีฟก็จะได้บริการแค่คุณคนเดียว”

“แล้วผมจะได้อะไร” เขากอดอกรอฟังข้อเสนอของเธอ

“คะ...คุณก็จะได้ลีฟทุกครั้งที่คุณต้องการ ไม่ว่าคุณจะสั่งอะไร ลีฟยินดีทำให้ทุกอย่างเลยค่ะ”

“ทุกที่ ทุกเวลา ?”

“ทุกเวลา ตะ...แต่ไม่ทุกที่ได้ไหมคะ” จรัสรักทำใจกล้าต่อรอง ให้บริการเขาทุกเวลาน่าจะพอได้ แต่ถ้าจะทำทุกที่แบบไม่เลือกก็คงไม่ไหว

จิณณ์พยักหน้าเบา ๆ สีหน้าของเขายังราบเรียบ ดูไม่ออกว่าเขาจะตัดสินใจอย่างไร ทำเอาคนที่รอคำตอบมองด้วยใจที่ลุ้นระทึก

“ไว้ผมจะติดต่อไปแล้วกัน”