ตอนที่ 25
สัมผัสที่พิเศษ
“อะไรกันเนี่ย! เอ็งหึงข้าดอกรึ?”
เขาเอ่ยถามด้วยเสียงนุ่มทุ้มต่ำ นั่นทำให้ ดาวเรือง รีบปรับเปลี่ยนสีหน้าตัวเอง เมื่อระลึกได้ว่าเริ่มจะเอนไหวกับเขามากเกินไป อย่างไงนั่นก็คือเรื่องของเขาเธอไม่เคยจะถลำใจกับลูกชายของ รัตนา ให้มากไปกว่านี้
“ปะ..เปล่า หึงอะไรกันจ้ะ ฉันก็แค่ถามเท่านั้นเองเพราะเห็นพี่ปราชเองก็ค่อนข้างระมัดระวังตัวในเรื่องนี้ ...อันนี้อิ่มแล้วใช่ไหม เดี๋ยวฉันเก็บจานเลยนะ”
หญิงสาวเอื้อมไปเพื่อหยิบจานขนมดอกโสน แต่ ปราช จับมือนิ่มของเธอไว้ก่อน
“ยังไม่อิ่ม จะรีบเก็บไปไหน?” ดวงตาสีนิลมองเธออย่างล้ำลึก “ว่าแต่เอ็งไม่หึงข้าแน่รึ?”
“มะ..ไม่หึงจ้ะ”
ดาวเรืองรีบชักมือกลับ แล้วถอยหลังร่นไปยืนชิดขอบระแนงระเบียงชานเรือน “ถ้าเช่นนั้นพี่ปราชตามสบายละกัน ฉันไม่รบกวนเวลาทำงานแล้วจ้ะ ต้องการอะไรตะโกนเรียกได้เลย”
เอ่ยเสร็จร่างสวยก็รีบปรี่เดินลงบันใดลงไปข้างล่างทันที ท
