Chapter 20

2214 Words

 Try as she might but the pain won't just go away. Ilang araw na rin akong balisa, aligaga at 'di malaman ang gagawin. Natatakot ako sa isiping tuluyan nang tatapusin ni Owen ang lahat sa amin kung mayroon man. Tulad ng dati, iniwasan ko uli si Owen. Hindi ko pa kayang marinig ang mga sasabihin niya. Hindi ko pa kayang tuluyan siyang mawala sa akin. Malakas kasi ang kutob ko na magbabago ang lahat sa amin oras na magkausap kami. Pero sa pagkakataong iyon, tila ang tadhana na ang nagtakda na tapusin ang pagtatago ko. Bumuntung-hininga ako at nilapitan si Owen na nakasandal sa hood ng sasakyan sa labas ng university. Hindi katulad dati, nakasuot ito ng formal clothes, nakapamulsa at wala ang dati'y mapaglarong kislap sa mga mata. Nagtagpo ang mga mata namin nang tumaas ang tingin nit

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD