Blake never told me he loves me. I don't remember hearing those three sweet words from him. Ang tanga-tanga ko na umasang mababago ko pa ang kaniyang pasya. I don't think I can persuade him.
Bumalik ako sa higaan na nanlulumo. My hot tears cascaded inevitably.Pinunasan ko ang aking mga luha at humarap sa may pintuan ng banyo.Gusto ko siyang masilayan sa huling pagkakataon. Wala akong balak manatili sa bahay na ito. Hinihintay ko lamang ang tawag ni Gracella para sa apartment na tutuluyan ko. Ilang araw lamang akong lalagak sa aming bahay. Then, I'll leave for good. Mas mabuti ng hindi kami magkasama sa ilalim ng iisang bubong.
Ilang minuto pa ang nakalipas lumabas si Blake sa banyo na tanging boxers lamang ang suot habang pinupunasan ang mahaba nitong buhok. He had shoulder length curly hair. I loved that about him. He looks adorable with his curls. Bumabagay iyon sa matangos niyang ilong, makakapal niyang kilay, hugis pusong mukha, at sa kaniyang kulay kastanyo niyang mga mata at labing nakakatakam halikan.
Makailang ulit akong napalunok sa pagkakita ng hubad niyang katawan. Naramdaman ko ang pawang kiliti sa gitna ng aking mga hita. Tumalikod ako sa kaniya at pilit pinikit ang aking mga mata. Pinilit ko ang aking sarili na makatulog kahit na parang tumatakbo ang puso ko sa bilis ng t***k nito.
Ilang saglit ang nakaraan. Naramdaman ko ang paghawak ng kaniyang mga kamay sa aking ulo kagaya noong bata pa ako.He caressed my hair like he was putting me to sleep. Those days na hindi ako makatulog dahil napapanaginipan ko ang pagsabog ng sasakyan matapos akong itulak ng aking ama palabas upang isalba ako. Blake gives me comfort. Hindi ako nito noon iniiwan hanggang mahimbing na ang akong nakatulog.
"I'm so sorry, Elle. Audrey is dying. I wanted to fulfill her last wish."
Tumulo ang aking mga luha. I missed the way he called me 'Elle' para iyong musika ngunit nangibabaw pa rin ang kirot na ang aking nadarama sa mga katagang iniwan niya. Wala pa rin akong puwang sa puso niya bilang kaniyang asawa. 'Kung may taning na ang kaya ang buhay ko? Pipiliin niya kayang manatili kaming kasal?Daramayan niya kaya ako hanggang sa huli kong hininga? Dream on Chevelle! It will never happen!'
The next day, wala na siya sa kuwarto namin nang magising ako. I hurriedly get ready. Simple creme colored corporate dress ang suot ko. I put a light make up upang matakpan ang hanggard look ko dahil sa sobrang pagod sa biyahe.
I fixed myself a cup of coffee and headed to his office. Pagkarating ko roon ay wala siya. Nakita ko ang brown envelope sa ibabaw ng kaniyang mesa. Nakalatag roon ang dokumentong kailangan kong pirmahan. I did not think twice. Agad ko iyong nilagdaan at umalis na sa opisina ni Blaze.
Nagpasya akong bisitahin ang mga magulang niya. I still need to show respect, they are still my in-laws. Foster parents ko pa rin sila. I grew up with them, and I love them dearly.
"Hija, hindi mo sinabing nakauwi ka na. I could have cooked for you," saad ni Bianca, ang nanay ni Blake
"You don't have to, Mum. Dumaan lang po ako para kumustahin kayo."
"Oh, no, my lovely, Elle. I will not take no for an answers. Dito ka mananghalian," utos nito."I am calling Blake to join us," saad pa ni Alonzo, ang ama ni Blake.
"Dad, busy po si Blake sa office. Huwag ninyo na pong tawagan."
"Did he sleepover at your house?" Tanong nito sa akin.
"Yes, Dad."
"I have been waiting for grandkids. Sampung taon na wala pa rin akong apo,"paghihimutok nito."Kailan ninyo ba balak mag-anak, hija?"
"Mum, Dad," tawag ko sakanilang dalawa."Blake and I--" Makailang ulit ako nagbuntong hininga bago ako nagkalakas ng loob na umamin sa kanila,"--hindi po kami para sa isa't isa. He's inlove with Audrey. 'Wag na natin ipilit pa. I already signed our divorce agreement. "
Gusto ko na rin makalaya. Hindi na matutupad pa ang pinangarap kong pamilya kasama siya. Wala ng dahilan for me to hold on to our marriage. We have been separated for a long while. Ang divorce ay formalities na lamang. So, there, I signed my freedom. I didn't care what properties he would give me or any alimony. All I care about is getting the position I deserve in the company.
Valeho owns fifty-five percent of O & V. I am the rightful CEO and I should be the chairman of the board. However, I didn't care about it. I want to be hands-on with pharmaceutical manufacturing operations like my parents.
A week later, hindi pa rin ako kinakausap ni Blake patungkol sa aming paghihiwalay. Days had passed, he kept putting them on hold. Habang masaya siya kasama ang babaeng iniibig niya ako naman ay patuloy na nasasaktan.
"Your office is ready. You may start tomorrow," wika nito habang kumakain kami ng hapunan sa bahay ng kaniyang mga magulang.
Kahit na sinabi ko ng maghihiwalay na kami. Blaze mother despised our idea. Patuloy kami nitong inimbitahan kumain ng hapunan sa bahay nila halos gabi-gabi.
"Okay, thanks."
Nang makauwi kami sa bahay. Agad kong kinuha ang aking bagahe sa masters bedroom. Inabutan ko pa si Blake na may kausap sa telepono. It was Audrey. Sa pagpinta pa lamang ng pagaalala sa kaniyang mukha. I know he's talking to her.
"Chevelle, saan ka pupunta?"
"We are getting a divorce,Blake. Hindi na tamang magsama pa tayo sa iisang bubong."
"You can keep this house," offer nito sa akin.
"Wala akong rason para manatili pa sa bahay na ito. Iyang wedding portrait along with all of our wedding pictures. Itapon mo o ipasunog mo na lang lahat," wika ko.
"Elle-"
"Don't stop me or hold me back. Wala kang karapatan."
"This house is yours. You should stay," he insisted.
"Can you give me a reason why I should stay, Blake?"
Hindi ito sumagot sa akin."I'll give you a ride."
"No, thanks. I hailed a cab."
Naka-impake na ako. Handa na ang mga gamit ko sa aking paglipat. Gracella helped me find my own place. The penthouse wasn't far from O & V's Pharmaceutical so I decided to purchase the place kahit na medyo may kamahalan.
May bahay na naiwan sa akin ang aking mga magulang. Subalit ayokong maalala na wala na sila. Na hindi na sila babalik pa. Mula ng mamatay ang mga magulang ko. Pinaniwala ko ang sarili ko na they are only out of the country. Nasa business meeting sila at hindi lang makatawag sa akin. It was so pathetic of me. But that's how I cope with my loss.
Nagpatuloy sa pakikipagkita si Blake kay Audrey. Gusto ko man magtaray habang kaharap ko siyang kumain. I couldn't. Alam ko ang lugar ko sa puso ng asawa ko. I was nothing to him. I don't exist in his world dahil ang mahal niya lamang ay si Audrey.
If only he know the truth. Piliin niya kaya ako? Blaze is blind to see the reality. Sana dumating ang araw na malaman ni Blaze ang katotohanan.Kapag nangyari iyon. I will be the one to laugh at him for choosing a shapeshifter manipulating wench over me.
Days have swiftly gone by. Blake hasn't given me a word about our divorce decree. Gustong-gusto ko ng makalaya sa isang relasyong walang pondasyon at pagmamahal. Sa mga dumaang mga araw at buwan, I acted like I wasn't hurting while my husband was with his lover. Deep inside, I am shattered at how Blake cared so much for Audrey. Though, I loved him dearly. I needed to be HIS HEARTLESS WIFE.