“อุ๊ย! จะได้เล่าไหมล่ะคะ” แพรพิลาศร้องเบาๆ เมื่อถูกอุ้มขึ้นสู่อ้อมแขน เขาพาเธอไปอาบน้ำจริงๆ แต่ทำกิจกรรมอย่างอื่นด้วย กว่าจะได้ออกจากห้องน้ำ เช็ดเนื้อเช็ดตัวสวมใส่ชุดนอน แทบจะหลับคาเตียง
“ง่วงแล้วเหรอ” เอ่ยถามอย่างเอ็นดู
“รอฟังอยู่ค่ะ” เธออมยิ้มให้เขา กอดเขาหลวมๆ ซบที่อกกว้างอย่างอ้อนๆ
“พ่อพี่เป็นคนจริงจังกับงาน ติดจะเคร่งขรึมแล้วก็เข้มงวด”
แพรพิลาศเห็นด้วยอย่างยิ่ง เธอนิ่งฟังให้เขาเล่าต่อ
“แม่พี่มีชู้ ลักลอบได้เสียกับผู้ชายคนหนึ่ง พ่อจับได้แม่ก็เลยโดนพ่อทำร้าย ตอนนั้นพี่รักแม่มาก พอพ่อกับแม่เลิกกัน แม่เลยขอเลี้ยงดูพี่และพี่ตามแม่มาอยู่กรุงเทพฯ แม่เรียกค่าเลี้ยงดูจากพ่อทุกเดือน เงินพวกนั้นก็เอามาปรนเปรอสามีใหม่”
“แม่พี่ยศอยู่ไหนคะตอนนี้”
“ตายแล้ว”
เสียงของเขาดูเศร้าจนเธอต้องเอื้อมมือไปบีบ
“แพรเสียใจด้วยนะคะ”
“มันนานมากแล้ว ผู้ชายคนนั้น หมายถึงสามีใหม่แม่ เขาไม่ใช่คนดีอะไร เขาห
