กายสาวฉ่ำเยิ้มผลิตน้ำหวานออกมารับการรุกราน เขาอุ้มเธอขึ้น สอดเสียบแก่นกายเข้าหา นิ่มอนงค์ร้องครางแต่กลัวใครได้ยินเธอจึงรีบกัดเสื้อที่บ่าของเขาเอาไว้ การสอดประสานครั้งเดียวทำให้ชิ้นเนื้อเสียดสีกันอย่างเสียวซ่าน นิ่มอนงค์ตอดรัดสัดส่วนที่จ้วงลุกเข้ามาฝังอยู่ในกายเธอ ปล่อยให้เขาอุ้มเดินไปยังพุ่มไม้ที่อยู่ใกล้ๆ กัน
“หอมไหมคะคนดี” พฤกษ์กระซิบถามหลังจากวางภรรยาลงบนเสื่อใบเตยหอมกรุ่นที่เขาปูรอรับเอาไว้ก่อนหน้า ที่นี่เป็นพุ่มไม้ที่ห้อมล้อมไปด้วยดอกไม้นานาพันธุ์ส่งกลิ่นหอมจรุงจิต
“หอมค่ะ พี่พฤกษ์เจ้าเล่ห์” นิ่มอนงค์ร้องหน้าแดงเมื่อนึกขึ้นได้ เขาเตรียมที่ตรงนี้ไว้แล้ว
“ตรงไหนคะที่บอกว่าเจ้าเล่ห์ อ๊า...” พฤกษ์เริ่มขยับเข้าออกในกายเธอ
นิ่มอนงค์ร้องครางอ้าปากค้างเมื่อเขาจับขาเธอพาดบนแขนเปิดอ้าให้เธอรับเขาได้อย่างล้ำลึก
“พี่พฤกษ์เตรียมที่นี่ อื้อ ไว้กะ... ก่อนแล้ว เจ้าเล่ห์ร้ายกาจ” นิ่มอนงค์กัดปากร
