“แล้วคุณ...ก็ไม่ไป” น้ำที่กบเบ้าตาของหญิงสาวหลั่งลงมาบนแก้ม เธอสะอื้นไห้เมื่อนึกถึงเวลานั้น “ฉันส่งข้อความไปเองหลังจากที่ฉันให้โคลวิซไปส่งที่นั่น ฉันปฏิเสธคำขอหมั้นของเขาคืนนั้น ฉันบอกเขาว่าฉันยังไม่พร้อมเพราะอายุแค่สิบแปด เด็กเกินไปที่จะมีชีวิตครอบครัว โคลวิซไม่โกรธฉันเลย เขายินดีและยอมรับทุกอย่าง แล้วเขาก็ไปส่งฉันที่สวนสาธารณะ ฉันแค่อยากให้คุณไปเพื่อที่จะได้บอกคุณ แต่...แต่...”
“ผมรู้ที่รัก...ผมรู้ว่าคุณจะบอกอะไรผม พระเจ้า...แต่ผมเลือกที่จะเดินกลับบ้านและหายไปจากชีวิตของคุณ”
“ถ้าคุณไปพบฉันคืนนั้น...แค่เพียงนิดเดียว ถ้าคุณไปหาฉัน อีกแค่นิดเดียวฉันก็จะได้บอกคุณว่าฉันไม่ได้รับหมั้นโคลวิซ”
“และบอกผมว่าคุณกำลังท้อง”
“เฮ็คเตอร์...”
บรรยากาศรอบตัวของสองหนุ่มสาวเต็มไปด้วยความเงียบงัน ณชนกตีบตันจนพูดอะไรแทบไม่ออกเมื่อความเป็นจริงเปิดเผยตัวมันเองออกมาจนหมด ยังเหลือแต่หัวใจของเขาเท่านั้น ราวกั
