ณชนกสวนกลับ หญิงสาวแสดงความไม่พอใจออกมาชัดเจนโดยไม่สนใจว่าเขาจะช่วยเหลือเธออย่างไร ถึงยังไงเฮ็คเตอร์ก็เกลียดเธออยู่แล้ว ชายหนุ่มถอนหายใจเบา ๆ และขยับเข้าใกล้ กลิ่นอายจากตัวเขาและความอบอุ่นแผ่ขยายมาถึงตัวเธอ โกรธตัวเองที่ไปไหนไม่ได้ตอนนี้ แม้แต่จะขยับตัวก็ยังเจ็บและเสียวที่แผล ทว่าแม้ต่อหน้าเธอจะแสดงความไม่พอใจหากในส่วนลึกกลับรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่นอย่างประหลาด “ลีแอน...เราคุยกันดี ๆ สักครั้งจะได้ไหม” “คุณไม่เคยคุยดีกับฉันอยู่แล้ว คุณทำแบบนี้ทำไม มาทำดีกับฉันทำไม หรือคุณอยากให้ฉันตายใจแล้วฆ่าฉันกับคลีโอให้ตายทีหลัง” “ลีแอน...หันหน้ามามองผม” เฮ็คเตอร์จับไหล่บางให้หญิงสาวหันมาทางเขา ชายหนุ่มสบนัยน์ตาคู่งาม เขาเห็นความคลางแคลงและเจ็บปวดฉายอยู่ภายในนั้นซึ่งเขาเองที่เป็นคนสร้างมันในตัวเธอ “ลีแอน...ได้โปรด...มองตาผม” ชายหนุ่มกล่าวด้วยเสียงเว้าวอนแตกต่างไปจากทุกครั้งเมื่อณชนกพยายามเบือนหน้าเพ