Chapter 33
“M-medal?” nagtatakang tanong ko.
Nakangiti siyang tumango nang hindi inaalis ang tingin sa langit.
“Dahil ’yon ang magpapatunay na mayroon akong tama na nagawa,” sagot niya.
Bigla akong nakaramdam ng hiya sa sarili habang tinitingnan siya.
Kung sino pa ang hinusgahan ko at pinag-iisipan na walang magagawang matino noon ay mas maganda pa pala ang layunin kaysa sa ’kin. Ang lakas pa ng loob ko na patalsikin siya, samantalang kaya lang ako sumali ng SGO ay dahil kay Harry.
“Pero mukhang hindi ko talaga deserve.” Tinanggal niya ang dalawang kamay sa pagkakaunan at tinakip sa kanyang mga mata.
Napabuntonghininga ako habang pinagmamasdan siya.
“Mali ka,” tipid kong saad.
Bahagya niyang itinaas ang isang kamay para tingnan ako.
Humiga ako sa tabi niya. Tiningnan ko ang u
