“ก็สวยดี แต่ฉันว่านะ ไม่ค่อยน่าอยู่สักเท่าไหร่”
เขาทำหน้ายักษ์ใส่เธอ แล้วบอกเธอให้เดินตามเขาเข้าไปด้านใน ดวงตาของเธอได้แต่ตลึงกับทุกสิ่งทุกอย่างที่พบเห็นในบ้านหลังนี้ ช่างเป็นเรือนหอที่ยิ่งใหญ่และสวยงามจนเธอไม่กล้าวิจารณ์เอาเสียเลย อย่าว่าแต่คิดถึงอะไรแบบนี้เลย การที่ได้มีโอกาสมาเห็นที่นี่ มันก็เป็นเรื่องแปลกประหลาดสำหรับเธอแล้ว
แต่มาลินีก็ไม่ได้แสดงออกมากมายนัก หน้าตาของเธอดูเหมือนว่าไม่ได้สนใจอะไรเลย
วิกเตอร์หันมองหญิงสาวที่กำลังมองบ้านของเขาด้วยสายตาปกติ มันทำให้เขาตกใจมาก เขาคิดไม่ถึงเลยว่าดวงตาคมสวยของเธอจะไร้แววเช่นนี้
“ผู้หญิงอะไร ไม่มีรสนิยมเอาเสียเลย” เขาสบถกับตัวเอง ก่อนจะหันไปเรียกสาวใช้ด้วยเสียงอันดัง จนมาลินีตกใจ หันมองเขาตาเขียว “เธอช่วยพาคุณผู้หญิงคนนี้ไปที่ห้อง...เอ่อ...ห้องรับรองแขกด้วย”
สาวรับใช้มองหญิงสาวที่มากับเจ้านายด้วยความแปลกใจ แน่นอน เธอจะรู้ไหมว่าเขาไม่เคยพา
