"ยิ้มไม่หุบเลยนะ"
"ก็หนูดีใจที่ปู่พี่ไม่เกียจหนู"
"ไม่ใช่ว่าดีใจที่ได้เช็กร้อยล้านหรอกเหรอ" เพทายทายเอ่ยแซว
"หนูไม่ใช่คนเห็นแก่เงินสักหน่อย ถึงปู่พี่ไม่ให้ หนูก็มีผัวเลี้ยงตลอดไปชีวิตอยู่แล้ว"
เพทายกระตุกยิ้มอย่างพอใจที่เพลงพิณยอมเรียกเขาว่าผัวให้ได้ยินสักที ชื่นใจฉิบหาย
"พูดดีอย่างนี้สงสัยคืนนี้ต้องมีรางวัลให้"
"ถามหนูสักคำมั้ยว่าอยากได้รึเปล่า" รู้ๆ กันอยู่ว่ารางวัลของเพทายคืออะไร
"รู้เหรอว่ารางวัลเป็นอะไร"
"ไม่รู้เลยมั้ง สายตาพี่จ้องจะเขมือบหนูทุกสองนาทีเนี่ย"
"หึๆ" กลั้วในหัวเราะในลำคอแก้เก้อ ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง เวลาเพลงพิณมีความสุข ยิ้มด้วยดวงตาเป็นประกาย เขารู้สึกว่าน้องจะน่าขย้ำเป็นพิเศษ สมองมันเอาแต่คิดเรื่องลามกไม่หยุด แต่ก็ได้แค่คิดเท่านั้น เขาไม่อยากให้เพลงพิณเหนื่อย ไม่อยากเห็นเธอร้องไห้เสียใจถ้าไม่ได้เป็นหมอตามที่หวัง
หลังกล่อมลูกนอนเสร็จ เพลงพิณก็เข้ามาอาบน้
