@เพนต์เฮาส์
"คิกๆๆ กรี๊ดดด!" เหลือบมองเจ้าเล็กที่กรีดร้องอย่างมีความสุขเพราะโดนพ่อฟัดพุง ความตั้งใจที่จะคุยกับเขาให้รู้เรื่องก็ต้องพับเก็บไป
มือเล็กเก็บลิปสติกลับที่เดิม พลางพร่ำบอกตัวเองให้มองโลกในแง่ดี บางทีเลขาเขาอาจจะเผลอทำหล่นไว้
"เป็นอะไร ไม่สบายรึเปล่า" ร่างสูงอุ้มเจ้าตัวเล็กเข้ามาหา เขาเพิ่งสังเกตเห็นว่าเพลงพิณดูเงียบไปตั้งแต่กลับมา
"เปล่าค่ะ หนูแค่เหนื่อยนิดหน่อย" คนตัวเล็กฝืนยิ้ม มองหน้าลูกสลับหน้าคนเป็นสามี
"มีอะไรรึเปล่า ทำไมมองหน้าพี่แบบนั้น"
"เปล่าค่ะ...มาค่ะ เดี๋ยวแม่พาไปอาบน้ำ"
"บู่วววว!" เจ้าตัวเล็กพ่นน้ำลายใส่เพราะยังอยากเล่นสนุกกับพ่อต่อ
"ไม่เอาครับ ไม่พ่นน้ำลายใส่คุณแม่นะ"
"หงึ" พอโดนพ่อดุเจ้าตัวเล็กก็งอนสะบัดหน้าหนี ยอมให้แม่พาไปอาบน้ำอย่างว่าง่าย
"คิกๆๆ" เสียงหัวเราะของลูกทำให้เพลงพิณลืมเรื่องลิปสติกไปสนิท จนกระทั่งเย็นวันต่อมา เพทายขับรถมารับเธอช้าอีก
