ร่างสูงก้าวอาดๆ เข้ามาในร้าน สายใจเห็นก็ยิ้มต้อนรับเพราะคิดว่าเป็นลูกค้าที่จะมากินขนมจีน
"สวัสดีครับ ผมเพทาย"
"มาถึงนี่มีอะไรคะ" ใบหน้าที่ยิ้มแย้มเปลี่ยนเป็นราบเรียบ
เพทายไม่ตอบ แต่กลับใช้มือค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อที่ละเม็ด สายใจได้แต่มองอย่างงงงวย
"นี่คุณถอดเสื้อทำไม" เพลงพิณที่เดินตามเข้ามาทีหลังมาทันจังหวะที่เพทายถอดเสื้อพอดี
"ว้าย!! ซิกซ์แพ็กเขาแน่นมากอะแก"
"น่ากินสุดๆ เห็นแล้วอยากกินแทนขนมจีนเลย" ลูกค้าสาวๆ ที่กำลังกินข้าวจีนแอบกรี๊ดกร๊าดกันเบาๆ
"ใส่เสื้อกลับไปเดี๋ยวนี้เลยคุณเพทาย เห็นมั้ยว่าลูกค้าแตกตื่นหมดแล้ว"
"ไม่"
"แล้วคุณจะถอดเพื่อ?" เพลงพิณถามอย่างไม่เข้าใจ
"ในเมื่อเธอโดนตีแล้ว ฉันก็ต้องโดนด้วยเพราะฉันเป็นคนเสนอให้เธอมาอุ้มท้องลูกให้ฉัน เชิญตีผมได้ตามสบายเลยครับ"
"รีบใส่เสื้อแล้วก็กลับไปได้แล้ว จ้างให้ยายไม่ตีคุณหรอก" เป็นถึงประธานบริษัททำไมเขาถึงได้คิดอะไรเป็นเด็กๆ
