“ทำไมหาไม่เจอ” ฉันได้แต่บ่นออกมาด้วยความแปลกใจหลังจากนั่งหารายชื่อของพี่คิมในแชทไลน์ไม่เจอ ค้นเบอร์ที่โทรเข้าโทรออกก็ไม่มีเบอร์พี่คิม
“อย่าบอกนะว่า...”
“นิสัยเสียที่สุด!” คงได้แต่บ่นกับตัวเองออกมาอย่างหัวเสีย เพราะคนทำตอนนี้กำลังทำงานของเขาอยู่ ส่วนฉันก็นั่งรอเขาอยู่ไม่ห่างจากเขาเท่าไหร่
แต่แล้วยังไง ถึงแม้ว่าเขาจะบล็อกไลน์แล้วก็ลบรายชื่อออกจนหมด ก็ไม่ได้ทำให้ฉันจนปัญญาหรอกนะ เบอร์แฟนฉันที่รู้จักกันมาตั้งหลายปี ทำไมฉันจะจำไม่ได้
ฉันหาโอกาสก่อนจะโทรออกหาเบอร์ของพี่คิมทันที และไม่นานปลายสายก็รับสายฉันทันที
“พี่คิมคะ นัดของเราวันนี้ว่ายังไงคะ” ฉันถามออกไปโดยไม่รอให้พี่คิมพูดอะไร เพราะฉันกลัวว่าพี่คิมจะเข้าใจผิดเรื่องที่ฉันบล็อกไลน์เขานะสิ ถึงแม้ว่าเราไม่ได้คุยกันบ่อย แต่เรื่องส่งข้อความไลน์หากัน เรามักจะส่งทิ้งให้กันบ่อยๆ
(คิมเข้าห้องน้ำค่ะ) แต่เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น ทำให้ฉันเผลอชะงักไปเหม
