ปอปลา
"ฉันบอกให้ออกไป หูหนวกรึไง" ฉันไล่ไอ้คนหน้าด้านที่นั่งอยู่บนเตียงฉันไม่ไปไหน
"ปอปลาหนูเป็นอะไร ฟังพี่ก่อนนะคนดี" เขาพูดเสียงเพราะอ่อนโยนจับแขนฉัน สงสายตาอ้อนวอน แต่มันไม่ได้ผลหรอกนะ การแก้แค้นมันพึ่งจะเริ่มต้น
"มานี้!! ออกไปจากบ้านฉันแล้วไม่ต้องกลับมาอีก"ฉันลากไอ้คนตัวโตมาที่ประตูอีกบานที่เปิดออกไปเป็นสวนดอกไม้ด้านหลัง ห้องฉันมีประตูสามประตู ประตูที่หนึ่งเชื่อมกับตัวบ้านที่ไอ้บ้ามอสเข้ามา ประตูที่สองเป็นประตูหลังที่ออกไปชมสวนดอกไม้และประตูที่สามบานเลื่อนออกไปหน้าบ้านที่เป็นสระว่ายน้ำ บ้านฉันเก๋มั้ยหละ ฉันออกแบบเองแหละ
"แต่ฝนกำลังจะตกนะปอปลา" เขาบอกฉันหน้าเศร้ายืนอยู่หน้าประตู
"เรื่องของนาย"
ปัง!!
ฉันปิดประตูอย่างแรงแล้วเดินไปเปิดผ้าม่านดูว่าฝนจะตกจริงมั้ย ตอนนี้ด้านนอกลมแรงมากดูเหมือนพายุจะเข้า ฝนกำลังจะตกจริงๆด้วย ฉันเริ่มร้อนใจเดินวนไปวนมาอยู่ในห้องถ้าเขากลับจริงๆจะทำไงลมแรง
