หวงรัก 5 ต้นหลิวเธอเคยไหม

1398 Words

ไลฟ์ คอนโด "ฟู่ว วันนี้เหนื่อยเอาเรื่องนะเนี่ย เหมือนใช้พลังไปหมดตัวแล้วเลยอะ" ร่างเล็กบ่นออกมาเบา ๆ ก่อนจะล้มตัวลงนอนที่โซฟาขนาดใหญ่กลางห้องโถงของคอนโดตัวเอง จะว่าไปแล้ววันนี้ก็เกิดเรื่องหลายอย่างกับเราจริง ๆ แต่เรื่องส่วนใหญ่จะมีพี่วิศวะคนนั้นเข้ามาเกี่ยวพันด้วยตลอดเลย ตอนแรกเรานึกว่าเขาจะแย่เพราะทรงพี่เขาดูเหมือนนักเลงจริง ๆ นะ แต่พอเกิดเรื่องกิ่งไม้เราก็รู้สึกว่าพี่เขาก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะ เพราะเขาปกป้องเราไว้ ยอมเจ็บตัวแทนเราด้วย แต่ในอนาคตคงไม่มีเรื่องอะไรให้ข้องเกี่ยวกันแล้วล่ะมั้ง ติ๊ง! "โอ๊ะ ไลน์กลุ่มที่เคยเงียบเหงา" เรียวปากสวยเอ่ยพูดเมื่อแชตกลุ่มเพื่อนสนิทที่เงียบเหงาไปนานเพราะต่างคนต่างยุ่งกับการปฐมนิเทศซึ่งตอนนี้มันกลับมาครึกครื้นอีกครั้ง Valin : เย็นนี้ออกกันไหม? Papang : ออกไปไหน? Somsom : ไปดริ้ง ๆ กันตามประสาสาวมหาลัยไงจ๊ะ Papang : วันนี้ขอบาย แม่มาหาที่คอนโด Somsom : จบเลย ยังไม่ทันเกิดแม่ก็คุมกำเนิดซะแล้ว Papang : เกิดแล้วเนอะ! พิมพ์ตอบข้อความมึงอยู่นี่ไง Valin : ฮ่า ๆ @liwliw ไปไหมต้นหลิว คนตัวเล็กทำหน้าครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งเมื่อโดนเพื่อนในกลุ่มเอ่ยถามในแชตกลุ่ม : อื้ม ไปก็ได้! คนตัวเล็กพิมพ์ตอบข้อความเพื่อนในกลุ่มไปก่อนอย่างตัดสินใจ เธอนอนเกลือกกลิ้งอยู่ที่โซฟาพักใหญ่ก่อนที่ดวงตากลมจะค่อย ๆ ปรือและผล็อยหลับไปในที่สุด The night Bar เสียงสองเท้าหนักของไต้ฝุ่นสาวเท้าเดินเข้าไปในสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดังที่อยู่แถวใจกลางเมือง ซึ่งมันเป็นร้านประจำที่เขาและเพื่อน ๆ ชอบมาดื่มกัน "หน้ามึงไปโดนอะไรมาวะ" ทันทีที่เจ้าของใบหน้าหล่อล้มตัวนั่งลงโซฟาที่ประจำ ควินตันก็เอ่ยถามขึ้นเมื่อเหลือบไปเห็นปลาสเตอร์ปิดแผลอยู่บนใบหน้าไต้ฝุ่น "อุบัติเหตุ" เสียงทุ้มต่ำของไต้ฝุ่นเอ่ยตอบคำถามของควินตัน จากนั้นก็ทำมือส่งสัญญาณให้พนักงานเดินมาชงเหล้าให้กับตัวเอง "ช่วงนี้ชีวิตเจอแต่เรื่องบัดซบเนอะ ไหนจะรถล้มไหนจะได้แผลที่หน้ามาอีก" โซ่ที่ได้ยินเอ่ยพูดพลางหยิบแก้วเหล้าในมือมากระดกดื่ม ไต้ฝุ่นที่ได้ยินก็เงียบไปพักหนึ่ง ในหัวพลางนึกถึงใบหน้าจิ้มลิ้มของใครบางคนที่เธอเข้ามาเกี่ยวพันด้วยในทุกการเจ็บตัวของเขา "ก็ไม่ได้บัดซบขนาดนั้น" ไต้ฝุ่นเอ่ยตอบก่อนจะยกแก้วมากระดกดื่มด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง "เหอะ ต้องรอตายห่าก่อนไหมถึงจะเรียกว่าบัดซบ" โซ่ที่ได้ยินก็สวนตอบกลับไต้ฝุ่น ไต้ฝุ่นถึงกับตวัดสายตาไปมองเพื่อนสนิทตัวเอง "กูยังตายไม่ได้หรอก เพราะยังไม่ได้เอาส้นตีนตบปากมึง" มือแกร่งของโซ่ที่กำลังจะยกแก้วเหล้าเข้าปากถึงกับชะงักเมื่อได้ยินคำพูดของไต้ฝุ่น "โธ่ นั่นปากเหรอน่ะ" "ปาก แต่จะเอาตีนก็สนองให้ได้" "นี่กูโซ่ เพื่อนมึงไง" "หึ" ไต้ฝุ่นหัวเราะในลำคอออกมาเบา ๆ ก่อนจะหยิบแก้วเหล้าสีเข้มมากระดกดื่ม ทว่าตอนนั้นดวงตาคมก็เหลือบเห็นร่างบางที่เพิ่งเจอมาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้า เขาสะดุดตากับเธอจนต้องรีบหันขวับไปมองอีกรอบเพื่อเช็กให้แน่ใจ ตาฝาดหรือตัวจริงวะน่ะ ดวงตาคมมองไปที่ต้นหลิวนิ่ง ก่อนจะไล่มองการแต่งตัวของเธอ เธอสวมใส่ชุดเดรสกระโปรงสีดำโชว์ต้นขาอ่อนอย่างชัดเจน ซึ่งต้นหลิวกวาดสายตาเหมือนกำลังพยายามมองหาใครอยู่ ตัวจริงว่ะไอ้สัส "แต่งตัวแบบนี้ก็เป็น นึกว่าจะเป็นพวกเฉิ่ม ไล่เตะไข่คนไปทั่วซะอีก" ปากหนายกยิ้มก่อนจะเอ่ยขึ้นตามความคิด จากนั้นเขาก็ไล่สายตามองตามร่างเล็กที่เดินสาวเท้าไปที่โต๊ะหนึ่งที่มีผู้หญิงนั่งอยู่ก่อนหน้าสองคน ซึ่งมันเป็นโต๊ะที่ไม่ห่างจากเขามากนัก "มองอะไร" ควินตันเอ่ยถามเมื่อสังเกตเห็นท่าทางของไต้ฝุ่น "เปล่า" เสียงทุ้มเอ่ยตอบก่อนจะดึงสายตาตัวเองกลับมาและยกแก้วเหล้าในมือขึ้นมากระดกดื่มด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง อีกด้าน "ทำไมมาสาย" เสียงวารินเพื่อนในกลุ่มของ ต้นหลิวเอ่ยถามต้นหลิวทันทีที่เธอเดินเข้ามาถึง "เผลอหลับน่ะสิ สะดุ้งตัวตื่นมาอีกทีก็เกือบสองทุ่มแล้ว" ต้นหลิวตอบมือพลางหยิบกระเป๋าสะพายวางข้าง ๆ ตัว "ว่าแล้ว เพราะโทรไปไม่รับ" วารินเอ่ยพูดต่อ "ปิดเสียงไว้จ้ะ ไม่เคยเปิด" "พะแพงน่าจะมาด้วย ไม่งั้นครบแก๊งไปแล้วเนี่ย" ข้าวฟ่างทำหน้ายู่เอ่ยพูดถึงเพื่อนคนเดียวในกลุ่มที่ไม่ได้มาด้วย "แม่มาหาถึงคอนโดออกมาได้ก็จะเท่เกิน" ต้นหลิวเอ่ยพูด "ฮ่า ๆ เผื่อมันย่องหนีออกมาตอนแม่มันหลับไง" วารินหัวเราะพูดขึ้นตามความคิด "ว่าแต่มึงจะดื่มอะไรต้นหลิว โซจูไหม" วารินหยิบขวดโซจูรสนมเปรี้ยวที่สั่งไว้ที่โต๊ะขึ้นมาเสนอ "จัดไป" เรียวปากสวยยิ้มตอบ ก่อนจะรับขวดโซจูมาเทใส่แก้วช็อตของตัวเอง "นึกว่าจะปฏิเสธ เพราะโซจูของเขาแรงจนเคยทำให้ต้นหลิวอ้วกแตกมาแล้วนี่" ข้าวฟ่างพูดขยี้ถึงวันวาน ทำเอาต้นหลิวส่ายหน้าออกมาเบา ๆ "อันนั้นมันเมื่อก่อนไง ตอนนี้เก่งแล้ว" ต้นหลิวยกยิ้มพูดด้วยสีหน้าโอ้อวด "ดื่มเก่ง?" ข้าวฟ่างเลิกคิ้วถาม "โม้เก่ง" ต้นหลิวยิ้มหัวเราะและตบมุกกับเพื่อนในกลุ่มของตัวเองอย่างเฮฮา ข้าวฟ่างและวารินก็เป็นเพื่อนสนิทของต้นหลิวในสมัยมัธยมแต่ทั้งสองคนไม่ได้เรียนมหาลัยเดียวกันกับ ต้นหลิวและพะแพง แต่ถ้าพูดเรื่องความสนิทและนิสัยบอกเลยว่าพวกเธอทั้งสี่คนไม่มีใครเอาใครอยู่ ไปสุดทุกทาง "เออ มีอะไรจะมาเล่าให้ฟัง" วารินเอ่ยขึ้นอย่างเปิดประเด็นทำเอาต้นหลิวและข้าวฟ่างหันไปมองขวับอย่างอยากรู้ "ฉันเพิ่งไปวันไนต์มา ครั้งแรกในชีวิต!" "พรวด!" สิ้นเสียงของวารินต้นหลิวที่กำลังยกโซจูกระดกดื่มถึงกับสำลักพรวดออกมา "กะ แกว่าไงนะ" ข้าวฟ่างเบิกตากว้างตกใจไม่ต่างกับคำพูดที่ได้ยิน "กับใคร ที่ไหน แล้วเป็นยังไงบ้าง" ข้าวฟ่างจี้ถามต่อ ไม่ได้เป็นห่วงแค่อยากรู้เรื่องเกี่ยวกับประสบการณ์ครั้งแรกของเพื่อนตัวเองมากกว่า "จำหนังโป๊ที่เราเคยดูด้วยกันได้ไหม" วารินเลิกคิ้วถามข้าวฟ่างกับต้นหลิวต่อ "พรวด!!" ทำเอาต้นหลิวที่กำลังจะดื่มน้ำเปล่าเพื่อละลายความขมของโซจูก่อนหน้าสำลักน้ำออกมารอบที่สอง "แค่ก ๆ วารินทะ ทำไมถึงพูดออกมาโต้ง ๆ แบบนี้อะ" ต้นหลิวทำหน้าเลิ่กลั่ก แค่ได้ยินคำว่าหนังโป๊หน้าเธอก็แดงก่ำแล้ว "ก็ฉันจะบอกว่ามันฟินแบบนั้นเลยอะ ถึงตอนแรกจะเจ็บมากแต่ว่าตอนหลัง…" "ตอนหลังทำไม" ข้าวฟ่างตีแขนวารินเร่งให้เธอพูดต่อ "ฟินมากคุณน้า!" เรียวปากสวยของวารินพูดขึ้นก่อนจะยกมือขึ้นมาปิดหน้าตัวเอง ทำเอาต้นหลิวและ ข้าวฟ่างที่ได้ยินหน้าแดงก่ำ "ทำไมพวกเธอสองคนต้องหน้าแดงแบบนั้นด้วย ฉันควรเป็นคนเขินไม่ใช่รึไง" วารินเอ่ยพูดขณะมองหน้าเพื่อนสนิทของตัวเองสองคนที่หน้าแดงหูแดงอย่างกับลูกมะเขือเทศ "กะ ก็คนมันไม่เคยอะ พอฟังแบบนี้แล้วมันเขิน ๆ" ข้าวฟ่างเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก วารินก็พยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะหันไปมองหน้าต้นหลิว "แล้วต้นหลิวอะเคยไหม?"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more