แต่ในขณะนั้นก็มีขบวนเดินทางของใครบางคนที่ผ่านมาพอดี
"แย่ล่ะ คงเป็นขบวนของเสนาซ้ายเป็นแน่ หากรู้ว่าคนที่หลับอยู่คือคุณหนู คงถูกจับกลับไปด้วยเป็นแน่"
"เจ้าอย่าพึ่งตกใจไป ขบวนใหญ่ถึงเพียงนี้อีกทั้งคนอย่างเสนาซ้าย ไม่มีทางมาใส่ใจคนที่นั่งอยู่ริมทางเช่นเราหรอก"
"เจ้ารู้ได้เช่นไร เจ้าพูดเหมือนรู้จักเสนาซ้ายเป็นอย่างดี"
"ถึงเมืองหลวงเจ้าก็จะรู้เองว่าข้ารู้ได้เช่นไร"
และก็เป็นอย่างที่เหยียนจวิ้นเอ่ยออกมา ขบวนของเสนาซ้ายหาได้หยุดสนใจผู้ที่นั่งอยู่ในศาลาริมทางเช่นนี้ไม่
"ท่านพ่อเหตุใดท่านต้องให้ข้ามาแต่งงาน กับบุตรสาวของพ่อค้าต่างเมืองเช่นนี้ด้วย นางหน้าตาเช่นไรข้าก็ไม่เคยเห็น หญิงบ้านนอกเช่นนี้จะสมควรเป็นสะใภ้สกุลหวังได้เช่นไรกัน"
"เจ้านี้มันโง่เสียจริง หากเราไม่อาศัยพวกพ่อค้าส่งสินค้าเช่นนี้ มีหรือที่สกุลหวังเราจะร่ำรวยถึงเพียงนี้ ที่ข้าให้เจ้าดองกับสกุลหลี่ก็เพราะว่าสกุลนี่ทำการค้ากับต่างแ
