ซานหลานนั้นรู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่กล้าที่จะสั่งให้คนของตนบุกอีก เพราะทหารที่อยู่ใกล้นั้นต่างก็บาดเจ็บเพราะแรงอาวุธนี้
"รัชทายาทกระหม่อมคิดว่า เราคงจะแพ้ศึกครั้งนี้แล้วเป็นแน่พะยะค่ะ หากพวกมันมีอาวุธที่ร้ายแรงเช่นนี้ ทหารของเราคงจะล้มตายก่อนได้ง้างดาบเป็นแน่พะยะค่ะ เราถอยทัพไปตั้งหลักก่อนเถอะพะยะค่ะ"
เหยียนจวิ้นยิงธนูที่ผูกติดระเบิดเพื่อข่มขู่เท่านั้น เพื่อบอกให้รู้ว่าหากคิดจะทำศึกอีกจะต้องเจอกับสิ่งใด และก็เป็นไปตามที่หวัง แม่ทัพแคว้นหนานจู ควบม้ามาขอเจรจาสงบศึกด้วยตนเอง
"ข้ามาเจรจาสงบศึก ครานี้ข้าและรัชทายาทประจักษ์แล้วว่าไม่มีทางเอาชนะ แคว้นจิงโจวได้เป็นแน่ ข้าจึงอยากให้ศึกครานี้ยุติลงเพียงเท่านี้"
"มันจะเป็นเช่นนั้น เราเองก็มิได้อยากเห็นเหล่าทหารต้องมาล้มตาย เพื่ออำนาจของคนผู้เดียว จะตายเมื่อใดก็มิอาจรู้ได้ หาความสุขใส่ตัวมิดีกว่าหรือท่านแม่ทัพ ดีกว่าฆ่าฟันกันเช่นนี้ "
แ
