หลายวันต่อมา
คนตัวเล็กเดินสาวเท้าลงมาจากตึกเรียนของคณะตัวเองก่อนจะมุ่งตรงไปที่จุดเรียกรถแท็กซี่เหมือนกับทุกครั้ง แต่ยังไม่ทันที่สองเท้าเล็กของลินดาจะได้ก้าวไปไหนไกล
"ลินดา"
ก็มีเสียงทุ้มที่คุ้นเคยเรียกชื่อเธอดังขึ้น ทำให้ลินดาที่กำลังก้มหน้าก้มตาเดินอยู่นั้นถึงกลับชะงักหันไปมองด้วยความตกใจ และทันใดนั้นเองเธอก็พบเข้ากับเฮียภูวินทร์ที่สวมเสื้อเชิ๊ตสีดำกางเกงขายาวดูดี บริเวณข้อมือของเขาสวมใส่นาฬิการาคาแปดหลัก ซึ่งเขาแต่งตัวแบบนี้เป็นปกติเหมือนทุก ๆ วัน แต่วันนี้เธอกลับรู้สึกว่าเขาดูดีผิดหูผิดตา ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่แค่เธอเท่านั้นที่คิดแบบนี้ เพราะลินดายังสังเกตได้ว่าเหล่านักศึกษาสาวที่นั่งกันอยู่แถวนั้นต่างพากันฮือฮาและพากันหันไปมองคนที่ยืนพิงรถหรูของตัวเองอยู่เป็นตาเดียว
ยิ่งเห็นว่าเขาตกเป็นเป้าสายตา เธอก็รู้สึกไม่อยากเข้าไปหาเพราะกลัวว่าจะกลายเป็นเป้าสายตาไปด้วย พอคิดแบบนั้นลินดาจึงตัดสิ
