ระหว่างที่นั่งอยู่ในรถแท็กซี่ โทรศัพท์ของแสนดี ก็โชว์เบอร์โทรของอัครเดช ที่พยายามจี้โทรหาเธออย่างบ้าคลั่ง จนหญิงสาวรำคาญตัดสินใจบล็อกเบอร์โทรเขาไปในที่สุด ใบหน้านวลร้อนผ่าวด้วยความโกรธ โกรธใครดีนะ โกรธอัครเดชที่เลวสิ้นดี แม้จะทำผู้หญิงคนอื่นท้อง แต่ยังจ้องที่จะหาทางรวบหัวรวบหางเธอไม่เลิก หรือโกรธลลิน ผู้หญิงหน้าด้านที่จริงแล้วแย่งแฟนคนอื่น แต่รับบทผู้ถูกกระทำ หาว่าเธอจะแย่งสามีตัวเองอยู่ตลอดเวลา แถมยังตบเธอสะใบหน้าหน้าสวยแต่เป็นรอยฝ่ามือ และเขา! ผู้ชายที่เธอเพิ่งเคยเจอหน้าแค่เพียงครั้ง คนที่ด่วนตัดสินว่าเธอเป็นเมียน้อยคนอื่น เท่านั้นยังไม่ กลับทำท่ารังเกียจ ชิงชังเธอเสียเต็มประดา ราวกับว่าเธอไปแย่งสามีของบรรพบุรุษเขาอย่างงั้นแหละ
แสนดีตั้งใจจะตรงเข้าไปในห้องนอนของเธอเลย แต่ก้ต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อพบว่าคนเป็นพ่อกำลังนั่งจ้องการกลับมาของเธออยู่กลางบ้าน คนตัวเล็กทำท่าจะเลี่ยงไป ราวกับมองไม่เห็น แต่เสียงห้าวดังก้อง แสดงถึงอำนาจก็ดังขึ้นมา
"แกไปไหนมา ถึงเพิ่งกลับบ้านเอาป่านนี้ นี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว แล้วนั่นแต่งตัวอะไรหึ ชุดหรือเศษผ้า นี้ถ้าฉันไม่ใช่พ่อแก ฉันนึกว่าแกเป็นผู้หญิงอย่างว่าที่มันเที่ยวยืนอยู่ข้างถนนเป็นแน่" คำพูดของคนเป็นพ่อ ที่หลุดออกมา แต่ละคำมันสร้างความเจ็บช้ำน้ำใจให้เธอเป็นอย่างยิ่ง แสนดีคิดอย่างน้อยใจ ใช่สิ เธอมันไม่ใช่ลูกรักอย่าง แสนรัก ผู้ที่เป็นพี่สาวของเธอนิ
"หนูดีกลับมาจากผับค่ะ นี้กลับเร็วแล้วนะคะ ที่จริงผับยังไม่ปิด แต่เผอิญโดนเมียของผู้ชายที่คั่วอยู่ด้วยตามมาตบตี เลยต้องรีบกลับนะคะ" เมื่อรู้ว่าคนเป็นพ่อไม่ชอบชอะไร คนเป็นลูกสาวก็ยิ่งท้าทาย ในเมื่อที่ผ่านมา เธอทำดี เชื่อฟังเขา ตั้งใจเรียน แต่คนเป็นพ่อก็กลับไม่เคยพอใจ เธอก็แสดงออกว่าเธอมันเลว มันแรงสะเลย
"หนูดี! แก หึ! ฉันพยายามเลี้ยงแกเท่าไหร่ มันก็ไม่ได้ดีสักที เพราะคนอย่างแกมันใฝ่ต่ำเหมือนแม่แกไง สอนยังไงก็ไม่จำ เมื่อไหร่แกจะดีได้สักครึ่งหนึ่งของแสนรักบ้าง"
ทุกครั้งแหละ ทุกครั้งไป ที่พ่อด่าเธอ เขาก็ต้องด่าไปถึงแม่เธอ และมักจะตบท้ายด้วยการเปรียบเทียบกับลูกสาวที่สุดแสนเรียบร้อย อ่อนหวาน หัวอ่อนอย่างแสนรักทุกครั้งไป จนทำให้นั่นเป็นปมในใจเธอเสมอมา เธอเลยต้องแสดงออก เป็นคนร้าย เป็นคนแรง มั่นใจในตัวเอง แต่จริง ๆ แล้ว แสนดีกลับเปราะบางมาก เหมือนแก้วที่พร้อมจะแตกสลายได้ตลอดเวลา
"ถ้าแม่หนูดีใฝ่ต่ำ ก็เห็นจะเป็นเรื่องเดียว คือเรื่องที่ยอมมาเป็นเมียน้อยของพ่อนี้แหละ"
เพี๊ยะ!!!
"อีหนูดี!"//"คุณค่ะ หยุดเถอะค่ะ เดี๋ยวโรคหัวใจกำเริบนะคะ" จังหวะที่สุรศักดิ์เอามือฟาดที่ใบหน้าของลูกสาวจอมท้าทาย อำภรณ์ที่ยื่นมองเวลานี้อยู่พอดี รีบเดินออกมา และทำเหมือนห้าม ทั้งที่เธอสะใจที่ลูกเลี้ยงอย่างแสนดี โดนคนเป็นพ่อตบแบบนี้ เธูอเกลียดแม่มันที่มาแย่งสามีเธอ และเกลียดลูกกาฝากอย่างแสนดีที่สุด
"หนูดี ป้าว่าหนูเข้าห้องไปเถอะจ๊ะ อย่ามีเรื่องมีราวกันเลย นี้ก็ดึกแล้ว เสียงดังอายคนข้างบ้านเปล่า ๆ " แม้แสนดีจะรู้ว่าคนเป็นแม่ใหญ่เธอนั้นแสแสร้งแสดงเพียงใด แต่วันนี้เธอไม่มีอารมณ์จะมาต่อล้อต่อเถียงกับใครแล้วจริง ๆ คนตัวเล็กที่ตอนนี้ใบหน้าแดงก่ำ ได้แต่มองคนเป็นพ่ออย่างตัดพ้อ ก่อนจะตัดสินใจเดินเลี่ยงเข้าห้องตัวเองไปในที่สุด แต่ก่อนที่เธอจะก้าวพ้นห้องรับแขกไป เสียงของคนเป็นพ่อก็ดังขึ้นมาเสียก่อน
"พรุ่งนี้ คุณพระรามเขาจะมาตกลงสู่ขอแสนรัก แกไม่ต้องเสนอหน้าออกมาข้างนอกให้เกะกะลูกตา เพราะฉันอายที่มีคนแบบแกเป็นลูก ซุกหัวอยู่ในห้องไปเลยนะ" สุรศักดิ์พูดพร้อมขบกรามแน่น เพราะแสนดีไม่ตอบโต้อะไรก็จริง แต่เธอหันมามองเขาด้วยสายตาแข็งกร้าว ก่อนจะเดินสาวเท้าเข้าในห้องและปิดประตูเสียงดังเพื่อระบายอารมณ์โกรธของตัวเอง
ร่างสาวทิ้งตัวลงบนที่นอน ก่อนจะซุกหน้าร้องไห้โฮกับหมอน วันนี้เธอต้องเจอเรื่องราวร้าย ๆ ทั้งวัน จนบางที มันก็หมดเรี่ยวแรงจะยืนหยัดต่อ เพราะอยู่ในบ้านนี้ ก็ไม่มีใครเต็มใจให้เธออยู่ ไม่มีที่พึ่งพิงทางจิตใจ พอมีแฟนเขาก็ดันมาเฮงซวย ทำผู้หญิงคนอื่นท้อง ความหวังที่จะออกจากบ้านนี้ มันมืดมนเลือนลางเต็มที แขกไปใครมา เธอก็ต้องแอบทำเหมือนไม่มีตัวตน ไม่เป็นที่ยอมรับของคนเป็นพ่อ ที่ไม่เคยแม้แต่จะบอกคนอื่นว่าเธอเป็นลูกสาว เขาทำเหมือนเธอเป็นแค่เด็กในบ้านคนหนึ่ง ต้องทำงานแลกข้าวแลกน้ำ การเลี้ยงดู เสื้อผ้า ความรัก หรือการศึกษา คนเป็นพ่อก็กดเธอให้ด้อยกว่าคนเป็นพี่สาวเสมอ จนบางครั้ง แสนดีก็อดถามตัวเองไม่ได้ ว่าเธอเกิดมาทำไม ในเมื่อไม่เป็นที่ต้องการของใคร ๆ เลย เธอก็โกรธคนเป็นแม่มาก ที่ทิ้งเธอไว้กับพ่อใจร้าย ทำไมแม่ถุึงไม่เอาเธอไปอยู่ด้วย ทำไมถึงต้องทิ้งเธอไว้ ในบ้านที่เหมือนนรกกับเธอแบบนี้ โดยที่ไม่รู้ตัว แสนดีกระชับเสื้อคลุมที่ให้ความอบอุ่นกับเธอแน่น กลิ่มหอมจากน้ำหอมผู้ชายผสมกับกลิ่นบุหรี่ของเขาคนนั้น คนที่ปากร้ายใส่เธอ แต่มันช่วยให้เธอรู้สึกดีขึ้นอย่างประหลาด ทั้งที่จริง ความตั้งใจแรก คืออยากถอดเสื้อตัวนี้ แล้วทำเป็นผ้าเช็ดเท้าสะ แต่กลิ่นของเขากลับช่วยปลอบประโลม เสมือนมีร่างกายอุ่น ๆ คอยกอดอยู่ตลอดเวลา
แสนรักที่แอบฟังอยู่ที่ห้องกลับหน้าซีดเผือด คุณพระราม เขาคือใคร ทำไมพ่อบอกว่าเขาจะมาสู่ขอเธอ แล้วเธอจะทำยังไง ในเมื่อตอนนี้เธอมีพลเทพรุ่นพี่แฟนหนุ่มที่คบกันมาเนิ่นนาน แถมเธอยังหลงรักเขาหัวปักหัวปำ แต่เธอยังไม่กล้าพอที่จะพาพลเทพมาแนะนำกับพ่อและแม่ เพราะรู้ดีว่า พ่อค่อนข้างคาดหวังในตัวเธอมาก และคิดว่าเธอเรียบร้อย อ่อนหวานมาตลอด ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้ว เธอกับพลเทพ ได้เสียเป็นผัวเมียกันแล้ว อีกอย่าง พลเทพเป็นคนใจร้อนมาก ถ้าเขารู้ว่าเธอกำลังจะโดนผู้ชายคนอื่นมาสู่ขอ เขาอาจจะทำในสิ่งที่เธอกลัวก็ได้ เพราะเขาบอกว่าเธอเป็นเมียเขา เขาไม่ยอมให้เธอเป็นของใครโดยเด็ดขาด ถ้าแสนรักจะเลิกหรือตีตัวออกห่าง เขาจะส่งเธอไปขึ่นสวรรค์และเขาจะค่อยตามเธอไป นั่นคือคำที่เขาพูดมาตลอด แสนรักเชื่อว่าพลเทพเอาจริง เพราะของสะสมที่เขารักมากที่สุด ก็คือบรรดาปืนพกทั้งหลาย ที่เวลาเธออยู่กับเขา เขาก็มักเอามาขัดถูประจำ และระหว่างที่ขัดมัน เขาก็จะพูดกรอกหูเธออยู่ตลอด จนเธอจำขึ้นใจ