“ผมขอโทษนะแอนนิต้า ผมรักคุณไม่ได้จริงๆ”
เดวิดไม่อาจปฏิเสธว่าเขาชอบแอนนิต้า แต่เพราะเธอเป็นเคลพี ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัว มนุษย์กับปีศาจ จะมีทางใดรักกันได้ เขาจะรักเธอได้อย่างไร
หนึ่งมนุษย์หนึ่งเคลพี มองหน้ากันด้วยความรู้สึกสับสน เมื่อมองไม่เห็นทางออกในเรื่องนี้ได้เลย
ทันใดนั้นเอง ! ก็มีลำแสงสีดำพุ่งผ่านเพดานห้องลงมา ร่างในชุดเสื้อคลุมสีดำมีหมวกคลุมศีรษะ ในมือถือด้ามเคียวอันใหญ่ ปรากฏกายขึ้นที่เบื้องหน้าของสองหนุ่มสาว
“ยมทูติ...” แอนนิต้าเบิกตากว้าง ร้องครางในคอด้วยความตกใจ
“ยมทูติ เขาเป็นยมทูติ” เดวิดได้ยินแอนนิต้าพูดก็ตกใจไม่แพ้กัน
“นางเคลพี เจ้าบังอาจลักพาดวงวิญญาณของชายผู้นี้มา เจ้ากำลังท้าทายอำนาจของข้า”
ยมทูตยกเคียวขึ้นสูงวาดพลังเข้าใส่ร่างของเคลพีสาว จนกระเด็นไปกระแทกหัวเตียง
“แอนนิต้า คุณเป็นยังไงบ้าง” เดวิดรีบผวาเข้าไปประคองแอนนิต้าไว้
“ได้โปรดอย่าทำร้ายเธอเลยท่านยมทูต
