“คุณกฤษครับ ผมรบกวนช่วยหาที่ดินเปล่าให้ผมสักสองไร่หน่อยสิ เอาในเขตกรุงเทพฯ หรือใกล้ๆ นี้นะครับ” สั่งเลขาคนสนิท ที่ไม่ซักถามในเรื่องที่ไม่ควรถาม ไม่ยุ่งในเรื่องส่วนตัวของเจ้านาย จึงทำให้กฤษณะอยู่กับปรานต์ได้นานหลายปี
“ได้ครับคุณปรานต์ ผมจะรีบดำเนินการให้เลยครับ”
“ขอบคุณครับ” กฤษณะโค้งศีรษะรับ เดินออกจากห้องทำงานเจ้านายไปทำหน้าที่ของตัวเองที่ได้รับมอบหมายมาสดๆ ร้อนๆ
ปรานต์ก้มหน้าเคลียร์เอกสารที่กองอยู่ตรงหน้าจากการหยุดไปหลายวัน ทว่ายังไม่ทันได้อ่านสักตัว ประตูห้องทำงานที่เพิ่งปิดสนิทก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง คิ้วเข้มเลิกขึ้นด้วยความแปลกใจไม่คิดว่าจะได้เห็นผู้มาเยือนในเวลาเก้านาฬิกาแบบนี้
“เกิดอะไรขึ้นวะ คนที่นอนเช้าอย่างมึงถึงได้โผล่หน้ามาให้กูเห็นแต่เช้าแบบนี้”
“นอนเช้าห่าอะไร กูยังไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อคืน แล้วนี่หายหัวไปไหนมา น้องฟามาถามหามึงกับกู จะไปไหนมาไหนทำไมไม่รู้จักบอกน้องมันบ้าง น้
