กาลเวลายังคงเดินหน้าตามกลไกของโลกใบนี้ จากวันที่บ้านไฟไหม้จนมาถึงวันนี้ก็ผ่านมาแล้วร่วมสองอาทิตย์ ฟาริสาจัดการเรื่องสุนัขเสร็จเรียบร้อย เพราะจำนวนสุนัขที่เหลือมีเพียงแค่หกตัวเท่านั้น หญิงสาวจึงย้ายสุนัขทั้งหกตัวไปเลี้ยงภายในบ้านของตัวเอง และคงไม่ขอรับสุนัขมาเลี้ยงเพิ่มอย่างแน่นอน ไม่ใช่เพราะไม่อยากมีภาระเหมือนดั่งที่ผ่านมา
ทว่าฟาริสากลัว เธอกลัวจะปกป้องสุนัขที่เธอรักไม่ได้ เธอกลัวเหตุการณ์เลวร้ายจะเกิดขึ้นอีกครั้ง กว่าจะทำใจไม่ให้คิดถึงซากกระดูกที่เห็นในบ้านหลังนั้น เธอต้องใช้เวลาทำใจหลายวัน เธออยากมีพร้อมให้มากกว่านี้เสียก่อนถึงรับภาระครั้งใหญ่นั้นอีกครั้ง
เธอรู้ซึ้งถึงคำว่าทำงานสายตัวแทบขาดเป็นเช่นไร ทำงานเหนื่อยจนแทบไม่มีเวลาพักเป็นแบบไหน เครียดจนนอนไม่หลับคือยังไง ทว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเหล่านั้นกลับทำให้เธอเข้มแข็งมากขึ้นจากเดิมนัก
เธอไม่กล่าวโทษอะไรเลย เธอกลับขอบคุณเสียมากกว่าที่สุนัข
