พิมลดาเดินมาขึ้นรถด้วยท่าทางอ่อนเพลีย เธอเครียด เธอปวดหัว และเธอกังวลไปสารพัด ความรักครั้งนี้ ไม่สบายตัวสำหรับเธอเลย
"เป็นอะไรครับ เหนื่อยมากหรอ " เค้าถามด้วยความห่วงใย ก่อนจะลูบมือเธอเบาๆ
พิมลดาหลับตาลง เธออยากจะซ่อนความอ่อนไหวนี้เหลือเกิน แค่เสียงของเค้าก็ทำให้เธออ่อนไหวถึงขนาดนี้
" พิมเหนื่อย " เธอบอกสั้นๆแล้วหลับตา
" กลับบ้านอาบน้ำนะครับ พีทจะทำกับข้าวเอง หรือ พิมอยากสั่งอะไรมาทานไหม แล้วพีทจะช่วยอาบน้ำให้ "
เค้าเสนอไอเดียออกมา พิมลดาส่ายหน้า
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาขัดความเงียบในรถ เบอร์ไม่คุ้นเคย โชว์มาหน้าเครื่อง ก่อนที่เค้าจะกดรับ
" สวัสดีครับ "
" ไม่ว่างครับ "
" เลิกงานแล้ว แต่ไม่ว่างครับ "
" แค่นี้นะครับ "
พิมลดาฟังเสียงเค้าสนทนาแล้วก็หมดความอดทน เธอปล่อยให้น้ำตาไหลลงมาเป็นสาย ก่อนจะความหาทิชชูในกระเป๋าเพื่อซับน้ำตาตัวเอง คนขับรถหันมามองด้วยความตกใจ
" อะไรพิม
