“ว้าย!”
“ตายแล้วหนูญาณิน!”
ญาณินที่กำลังเลื่อนมือไปหยิบขนมตรงหน้าดันพลาดจนทำให้เผลอปัดโดนแก้วจนน้ำหกใส่ตัวเอง ลิตาหยิบทิชชูให้ญาณินเช็ด ส่วนยูริหันไปบอกแม่บ้านมาจัดการตรงนี้ให้เรียบร้อย
“เปียกหมดเลย หนาวไหมเนี่ย” ลิตาเอ่ยถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง
“นะ…นิดหน่อยค่ะ”
“แม่ว่าเราพาหนูญาณินขึ้นไปเปลี่ยนชุดข้างบนก่อนดีกว่านะลิตา ตรงนี้ปล่อยหนุ่มๆ คุยกันดีกว่า” ยูริหันไปบอกลิตา และแวบไปมองญาณิน
“ค่ะคุณแม่”
ญาณินถูกลากตัวออกไปโดยไม่ทันได้พูดอะไรสักคำ มีลิตาเดินคล้องแขน ส่วนยูริเดินตามมาติดๆ สามสาวขึ้นไปข้างบนห้องนอนของยูริพร้อมกัน ยูริจัดการหาชุดตัวเองที่ญาณินพอใส่ได้มาหนึ่งตัว ก่อนจะเดินกลับม่แล้วยื่นให้ญาณิน
“รีบไปเปลี่ยนชุดเร็ว”
“ขอบคุณค่ะ…” เธอรับชุดเดรสสีขาวจากมือของแม่แม็กซ์ควินมา แล้วลุกขึ้นเดินไปเปลี่ยนในห้องน้ำ
“คุณแม่ว่าญาณินกับแม็กซ์ควินจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมกันไหมคะ” ลิตาหันไปกระซิ
