บทที่ 12 สมบทบาท

2212 Words

วีวิทย์อุ้มเคทไปที่ห้อง คุณเธอเหมือนจะหลับไปด้วยซ้ำตอนที่เขาพามา เมื่อมาถึงห้องวีวิทย์ก็ค่อยๆ หย่อนเธอลงไปวางบนเตียง “ฉันรู้ว่าเธอแกล้งหลับ เคท!” แต่ทว่าคุณภรรยาของเขายังแกล้งหลับต่อ “ต่อไปนี้ห้ามดื่มเหล้าอีก” “ฝันไปเถอะ” เธอพูดเบาๆ ทั้งที่ตายังหลับอยู่ “ถ้าเธอเผลอพูดเรื่องของเราออกไป ฉันไม่เอาเธอไว้แน่” “…” เคทยังแกล้งหลับต่อโดยไม่ท่าทีสะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อยจนวีวิทย์อดโมโหไม่ได้ “อย่างดื่มเหล้าอีกเข้าใจไหม” ชายหนุ่มโน้มตัวลงไปคร่อมเธอไว้ หน้าของเขาห่างจากเธอแค่นิดเดียว “จะดื่ม ทำไม” “ใครจะรู้บ้างว่าเธอมันร้ายแค่ไหน” แล้วเคทลืมตาขึ้นมาจ้องหน้าหล่อๆ ของสามี “ใครจะรู้บ้างว่าพี่ใจร้ายแค่ไหน” “เคท!” “คะ” “นี่เธอยั่วฉันเหรอ เธอรู้ไหมว่าฉันไม่ได้เอากับผู้หญิงมานานแค่ไหน” “...” เมื่อได้ยินแบบนั้นหญิงสาวก็เงียบไป สายตาที่จริงจังของเขามันบ่งบอกได้ถึงความหื่นกระหายภายใน “พูดต่อสิเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD