We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
12. ไม่รอดออกไปก็ตายอยู่ดี
ชั่วโมงต่อมา_ "อี๋..อายบ้างไหมเนี้ย!" เสียงหวานบ่นอุบอิบ ขณะเก็บทิชชู่เช็ดคราบสวาทของคนสองคนรอบโซฟา หลังจากที่ทั้งคู่ขึ้นไปต่ออยู่ชั้นบน แต่ก็ยังไม่พอแค่นั้น เจ้าของบ้านตะโกนลั่นสั่งให้เธอจัดการทำความสะอาดต่อทันที ทั้งรู้สึกขยะแขยงในความมักมากของผู้ชายเจ้าชู้ และรังเกียจกับการที่เขาพยามดูถูกราวเธอไม่มีจิตใจ "เพื่อพ่อเราเนอะอัยวา..." แต่อย่างน้องกำลังใจของเธอที่สั่งให้อดทนต่อไปก็คือบิดา มือบางเลยรีบจัดการเก็บพวกทิชชู่ทิ้งใส่ถังขยะไปเล็ก รวมถึงซากซองอลูมิเนียมมากมาย "เรียบร้อยสักที แล้วคืนนี้เราจะนอนที่ไหนล่ะ?" พอคิดได้เธอรีบวิ่งไปหาคนสนิทเจ้าของบ้านทันที ยังดีที่นึกเผื่อไว้ได้เตรียมชุดนักศึกษาพร้อมไปเรียนในตอนเช้ามาด้วย "มีอะไร" ครามถาม "แล้วฉันต้องพักที่ไหนคะ ถ้าจะไม่ให้กลับไปนอนบ้าน" "งั้นตามมา" ครามบอก เป็นฝ่ายเดินนำร่างบางกลับเข้ามาในบ้าน ตรงไปที่ห้องพักอยู่ห่างจากครัว เปรี
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
