แก่แดดแก่ลม...2

606 Words

“เอาเถอะค่ะ ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ฉันว่าฉันไปอาบน้ำดีกว่า ปล่อยได้แล้วนะคะ” หญิงสาวเลือกที่จะไม่ซักถามอะไรอีกต่อไป เพราะเธอคิดว่ามันไม่มีประโยขน์ เธอควระจะไปอาบน้ำ แล้วก็ไปดูเจ้าลูกชายเสียหน่อย ไม่รู้ว่าป่านนี้เป็นยังไงบ้างแล้ว ถ้าเป็นอย่างที่ภารัณพูดจริง นับว่าบุตรชายของเธอรับรู้เร็วกว่าวัยที่เขาเป็นมาก คงต้องไปดูให้เห็นกับตาเสียหน่อยแล้วล่ะ ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่สบายใจอย่างแน่นอน “ไม่ปล่อยให้ไปไหนทั้งนั้น” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยความเจ้าเล่ห์ นั่นทำให้หญิงสาวถึงกับมองเขาตาขวาง ก็เธออยากจะอาบน้ำนี่นา แล้วจะมาเล่นอะไรอีก ทำไมไม่ปล่อยเธอไปอาบน้ำ ไม่เข้าใจจริงๆ “คุณจะทำอะไรเนี่ย มาเล่นเป็นเด็กๆ ไปได้” พราวแพรวเอ่ยถามออกมาแล้วก็เริ่มที่จะแกะมือของเขาที่มันพันธนาการร่างของเธอเอาไว้ ส่วนชายหนุ่มนั้นก็ยังกอดร่างของเธอเอาไว้ ไม่ได้ปล่อยให้เธอไปอาบน้ำอย่างที่เธอต้องการ “ก็ทำน้องให้เจ้ามังกรไง” ผู้เป็

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD