ยังไม่ทันได้เอ่ยปาก มายดันพูดขึ้นขัดจังหวะ
"เมื่อคืนมันนอนกับกูเองแหละ" มายตอบกลับทำฝนหันขวับไปหา "ก็มันทะเลาะกับแม่ก็เลยไปนอนกับกูไง อีกอย่างมึงก็รู้ว่าแม่พลอยใสไม่ชอบกู"
"แล้วทำไมมึงไม่บอกกู"
"มันมาหากูก็ดึกแล้ว ง่วงก็ง่วง"
"แล้วไป กูก็เป็นห่วงโทรหามันก็ไม่รับสาย"
"สงสัยมันเหนื่อยกูเองก็เหนื่อยหลับไปทั้งคู่"
สักพักอาจารย์ประจำวิชาก็เดินเข้ามาทำให้บทสนทนาหยุดอยู่แค่นั้น พลอยใสนิ่งเงียบถือปากกาด้วยมือที่เย็นเฉียบ
พักเที่ยง
"มาย" พลอยใสตรงเข้ามาเมื่อเห็นว่ามายยืนกดน้ำที่ตู้ล่างตึก
"ว่าไงมึง"
"มึงช่วยกูทำไม..เมื่อคืนนี้กูไม่ได้ไปหามึงสักหน่อย"
"กูไม่รู้หรอกนะเว้ยว่ามึงคบอยู่กับใครหรือมีปัญหาอะไร แต่กูรำคาญอีฝนชอบถามวุ่นวาย ก็เลยตัดปัญหาไป ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ"
"อืมมม"
"อีกอย่างเราสองคนเป็นเพื่อนสนิทกัน ถ้ากูไม่ช่วยมึงแล้วกูจะช่วยใคร ของบางอย่างมึงก็ให้กูยืมใช้ ตอบแทนมึงแค่นี้เป็นไ
