กรี๊ดดดด
เสียงเย็นชากรีดร้องดังลั่น ชายสามคนพยายามถกถอดเสื้อผ้าตัวเล็กโดยที่ฟิคจ้องมองอย่างไร้เยื่อใย
เฮ้ยยย!
แต่ทุกอย่างหยุดชะงักเมื่อเขาทนเห็นภาพตรงหน้าไม่ได้ รีบยกมือเป็นสัญลักษณ์ไล่ให้ออกไป เหลือเพียงพลอยใสที่แดดิ้นร้องไห้โวยวาย
"เธอดื้อกับฉันอีกสิ" มือหนาคว้ารวบคางแหลมกระชากใบหน้าสวยปะทะสายตา "ไม่ใช่เธอจะเจ็บแค่ตัว แต่ฉันจะทำให้เธอเจ็บสุดขั้วหัวใจ ถ้าเธอมีผู้ชายคนไหนอีก"
"คนชั่ว ฮือออ คนใจร้าย สารเลว ไอ้***"
"พลอยใส..."
"ปล่อยนะ ฮึกกก ปล่อยเดี๋ยวนี้"
"ฉันขอโทษพลอยใส!!"
ไม่นึกว่าสาวน้อยที่แสนจะเรียบร้อยพ่นคำด่าหยาบคายจนไม่สามารถบรรยายได้ ตอนนี้อาจารย์ฟิครู้สึกตัวว่าเขากระทำรุนแรงเกินไป รีบปลดโซ่กระชากตัวเธอเข้ามาไว้ในอ้อมกอดแน่น
ทรมานจิตใจ..
ไม่ใช่แค่พลอยใสแต่เขาเองก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน
"ฉันไม่ชอบให้เธอไปยุ่งกับผู้ชายคนอื่น!" ฟิคตะคอก "ฉันหวงเธอได้ยินไหม ไม่ว่ามันจะใหญ่คับฟ้า
