“พวกมันคงคิดว่าเราโดนไฟครอกแล้วมั้งคะ” เธอพูดเสียงหอบๆ วิ่งต่อไม่ไหวแล้วจริงๆ
“คุณเป็นยังไงบ้างครับ” เขาเอ่ยถาม หญิงสาวหอบหายใจอย่างรุนแรง ทิ้งตัวลงนั่งใต้โคนต้นไม้ใหญ่ รอบกายมืดสนิทจนเธอเริ่มกลัว
“ญ่าไม่ได้เป็นอะไรค่ะ แต่เราจะทำยังไงกันดีคะ ที่นี่ที่ไหนก็ไม่รู้ มีแต่ต้นไม้ หรือเราจะหลงป่า”
“คุณมาทำอะไรที่นี่ครับ”
“มาเที่ยวพักผ่อนค่ะ”
“คุณมาคุณเดียวเหรอครับ” เขานั่งลงใกล้ๆ มองซ้ายมองขวา ยังกระชับปืนในมือไม่ยอมห่าง
“ค่ะ”
“เป็นผู้หญิงมาเที่ยวคนเดียวอันตรายนะครับ”
“ญ่าไม่คิดว่าจะมีคนตามมาทำร้ายน่ะค่ะ”
“คุณรู้จักพวกมันไหมครับ”
“ไม่รู้ค่ะ ญ่าไม่เคยมีศัตรูที่ไหน” วรัญญาตอบเขา เธอพยายามคิดว่า เคยไปทำเรื่องอะไรให้ใครไม่พอใจหรือเปล่า แต่ก็ตอบตัวเองว่าไม่เคย
“เราคงต้องเดินลัดเลาะไปตามเส้นทางนี้ครับ”
“คุณรู้จักป่าแถวนี้เหรอคะ”
“ที่นี่บ้านเกิดผมครับ”
“คุณจะกลับบ้านเหรอคะ”
“ใช่ครับ ผมกลั
