บทที่ 29
ช่วงเวลาที่ยากลำบาก
“หม่ามี๊ ตื่นได้แล้ว”
เด็กชายตัวน้อยปีนขึ้นมาปลุกมารดาบนเตียงนอน เกรซลืมตาเห็นหน้าลูกชายตัวน้อยที่ถอดแบบออกมาจากบิดาของเขาไม่ผิดเพี้ยน มีแค่ตาเท่านั้นที่ได้จากเธอไป
“วันนี้คุณตากับคุณยายจะพาเนตั้นไปอควาเรียม หม่ามี้จะไปด้วยไหม”
“วันนี้หม่ามี๊ต้องไปทำงาน เดี๋ยวพรุ่งนี้หม่ามี๊จะอยู่เล่นกับลูกทั้งวันเลยนะ”
เธอหอมไปที่แก้มแดงๆ นั่น ก่อนจะลุกขึ้นจูงมือบุตรชายลงไปส่งให้พี่เลี้ยง
“เดี๋ยวหม่ามี๊อาบน้ำเตรียมตัวไปทำงานก่อนนะคะ” เธอบอกลูกชาย
เกรซจัดการอาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินลงมาด้านล่างที่มีพ่อกับแม่นั่งทานข้าวเช้าอยู่
“เอ้าเกรซ มาทานข้าวลูก” บิดาทัก
หญิงสาวเดินไปนั่งที่ตนเอง
“ทานเยอะๆ นะลูก ช่วงนี้ดูผอมไปนะ” วัชฉาบอกลูกสาวด้วยความเป็นห่วง
“พ่อไม่อยากเห็นลูกทำงานหนักแบบนี้”
“เกรซยังไหวค่ะ เกรซมีความสุขที่ได้ทำงาน แต่คิดว่าจะเลิกทำวันเสาร์แล้วค่ะจะได้มีเวลาอยู่
