บทที่ 36 มันไม่ยาก? “พี่เทมป์ พี่มาได้ไงคะ” พิมเอ่ยถามสามีด้วยความตกใจ “พิมนั่นแหล่ะมาได้ไง ไหนว่าไปเยี่ยมญาติ” “พวกพี่นั่นแหล่ะมาทำอะไร” พิมยังไม่หยุดซัก “พวกพี่น่ะเหรอ เอออ.อ.คือ..ว่า…..” เทมป์พูดตะกุกตะกัก “พวกพี่มาดูที่ดินน่ะ กำลังจะทำธุรกิจใหม่น่ะ” พอสช่วยเพื่อนรัก “ช่ายยย ใช่จ้าพิม” พิมหรี่ตามองท่าทางที่มีพิรุธของสามี เขายิ้มกว้างกลบเกลื่อน ส่วนเรย์พยายามแอบอยู่หลังเพื่อน แต่ก็พยายามชะเง้อดูท่าทีเกรซ “อยู่กันครบแบบนี้ดีเลย พวกพี่แวะซื้ออาหารทะเล ว่าจะเอามาปิ้งย่างกินกัน” “คุณลุงงงงงงงงงง” เนตั้นรีบวิ่งเข้ามาหาบิดา “เนตั้น” เรย์ก็รีบวิ่งไปกอดพลางหอมแก้มอย่างคิดถึง “เนตั้น” เกรซเดินเข้ามาหาลูกชาย “หม่ามี๊คุณลุงไง หม่ามี๊จำได้ไหมที่เราเจอที่โรงเรียน คุณลุงมาทำอะไรนี่ที่” “ลุงมาทำธุระน่ะ” เกรซจ้องเรย์เขม่งจนเขารับรู้ได้ถึงรังสีบางอย่าง เขาค่อยๆ ปล่อยเด็กน้อยออกก่อนจะทำให้เ