พลอยใสพยักหน้าตอบคนตัวสูงเบาๆว่าเธอเหนื่อย เหนื่อยจริงๆ ทั้งเสียว ทั้งเหนื่อย และเจ็บที่ใจกลางสาวเล็กน้อยจากสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามา
“ แล้วเจ็บตรงนี้ไหมคะ ” มือแกร่งของอาทิตย์ที่ยังไม่ละไปไหน นิ้วเรียวก็ยังเสียบคาอยู่ในร่องสีหวานของเธอ เขาขยับเข้าออกเบาๆพร้อมถามขึ้น
“ … ”
พลอยใสไม่ตอบเธออายจนปากแข็งไปหมด อายจนหาเสียงตัวเองไม่เจอได้แต่พยักหน้าหงึกๆเพื่อเป็นคำตอบให้เขาว่าเธอเจ็บ
อาทิตย์ที่รู้ได้ดังนั้นก็จับคนตัวเล็กบนตักเปลี่ยนเป็นนอนราบบนโซฟาหรู พลอยใสที่รู้ตัวว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองก็เอ่ยขึ้น
“ ตรงนี้จะดีหรอคะ ” ถึงในบ้านจะมืดมาก ฝนก็ยังคงโหมกระหน่ำตกหนักอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด และทุกคนภายในบ้านก็คงจะหลับสนิทแต่พลอยใสก็ยังกลัวอยู่ดี กลัวใครจะบังเอิญมาเห็นฉากเร่าร้อนของเธอกับเขาที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้
อาทิตย์ที่รับรู้ว่าคนตัวเล็กกลัวว่าใครจะมาเห็นจัดการหยิ
