ภวัตทำอันใดไม่ถูกเมื่อภรรยาคนสวยที่นอนหันหลังให้เขา ร้องไห้ไม่หยุดหย่อน ขู่ก็แล้ว ปลอบก็แล้ว จนเขาแทบเป็นบ้า
“อร หันมาคุยกันก่อน พี่ไม่ได้มี...”
“คนบ้าอำนาจ ข่มเหงอรจนพอใจก็ออกไปได้แล้ว”
อรนภัสสะอื้นไห้ ภวัตวางมือบนไหล่เปลือยของภรรยา แต่เธอกลับสะบัดออกอย่างแรง
“อร หันมาคุยกัน ถ้าไม่คุยจะรู้เรื่องได้ยังไง”
“อรไม่มีอะไรจะคุยกับพี่วัตแล้ว พอรักก็เข้ามาโอ๋เอาใจ พอไม่พอใจก็ใช้กำลังบีบบังคับ ตบหัวแล้วลูบหลัง อรเป็นคน มีชีวิตจิตใจ ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของพี่นะคะ”
“ไปกันใหญ่แล้ว เมื่อครู่ยอมรับว่าโมโหมาก แต่พี่ก็ขอโทษแล้วไง” คนตัวโตที่ไม่เคยยอมอ่อนข้อให้ใครยอมก้มหัวขอโทษภรรยา
“เฮ้อ...”
สองพี่น้องที่ยืนอยู่หน้าห้องถึงกับถอนใจเมื่อมายืนแอบฟังอย่างตั้งใจ
“พี่วัตท่าจะรักพี่อรมากนะภู”
เพียงแพรหันไปพูดกับน้องชาย ไม่เคยเห็นภวัตเป็นแบบนี้มาก่อน
“ฉันก็ว่างั้นพี่แพร ดูยัยหนูสิหลับปุ๋ยไปแล้ว”
ภูว
